استان تهران - شهرستان تهران - میدان توحید - انتهای خیابان نصرت غربی خیابان مازیار پلاک 9 واحد 5
09126036056
اصلاح اشتباهات نوشتاری دانش آموزانبرای ترمیم خطاهای نوشتن بهتر است از مراحل ساده بهره بگیریم،برخی از آن مراحل به شرح زیر است:۱) ساختن کلمه از حروف؛ در مرحله‌ی اول آموزش خط بهتر است با نمونه های حروف، کلمات جدید ساخته شود به گونه ای که آن کلمات برای دانش آموز قابل لمس باشد.این کار شکل حروف را در ذهن کودک تثبیت می کند و نوشتن را برایش آسان می نماید.همچنین باعث میشود که کودکان با شور و شوق و رغبت بیشتری به یادگیری حروف و کلمات بپردازند.۲) پررنگ نویسی؛ پررنگ نوشتن از روی متنی که کمرنگ نوشته شده نیز به بهبود خط کمک می کند.همچنین استفاده از کاغذهای پوستی و تمرین از روی کلمه ها یا حروف نوشته شده هم برای این منظور مناسب است.۳) استفاده از کاربن؛ اگر کودک موقع نوشتن اختلال پرفشار نویسی دارد، می توانیم از کاربن استفاده کنیم و از دانش آموز بخواهیم طوری روی کاربن بنویسد که اثر زیادی از نوشته های او روی ورقه زیرین نیفتد.۴) مراجعه به چشم پزشک؛ اگر دانش آموز موقع نوشتن سرش را زیاد به دفتر نزدیک می کند، با مراجعه به چشم پزشک، مطمعن شویم که چشمان او ضعیف نیست.۵) جلوگیری از کج نویسی؛ دقت کنیم که دانش آموز کاغذ را بیش از حد کج نگذارد.۶) گذاشتن خط فاصله؛ اگر کودکی کلمات را بیش حد بزرگ یا کوچک می نویسد می توانیم اندازه‌ی متوسطی برای کلمات در نظر بگیریم و با گذاشتن خط فاصله بین کلمات از کودک بخواهیم فاصله ی تعیین شده را پر کند.۷) برطرف کردن اختلال حرکتی؛بد خط نوشتن می تواند به علت وجود اختلال حرکتی در دست باشد یا کودک مداد را بیش از حد محکم می گیرد یا وضعیت درستی هنگام نوشتن ندارد.با برطرف کردن هریک از این علل دانش آموز می تواند خط بهتری داشته باشد.۸) انتخاب سرمشق؛ بهتر است سرمشق هایی را انتخاب کنیم که اعتماد به نفس دانش آموز را تقویت کند.بهتر است از عبارات ساده شروع کنیم.۹) تشویق؛ دانش آموز را تشویق کنیم که باورهای مثبتی درباره توانایی های خود داشته باشد.دانش آموز را تشویق کنیم که به تلاش خود اهمیت دهد و خوشنویسی را به عنوان یک هدف و مهارتی مهم به شمار آورد.۱۰) دادن مسعولیت؛ به کودک تکالیف و مسعولیت هایی بدهیم که انجام دادن آنها برایش جالب باشد و از این طریق علاقه و انگیزه وی را برای صحیح نوشتن وخوش خط نویسی تقویت کنیم.۱۱) همکاری والدین و معلم؛ والدین با در اختیار قرار دادن ابزار مناسب برای نوشتن و همچنین بردن کودک به نمایشگاه های خط و نقاشی می توانند به معلم برای آموزش بهتر مهارت خوشنویسی کمک کنند.
اثر موسیقی بر روی جنینیک نوزاد در رحم مادر صداهای زیادی از دنیای بیرون را می شنود، اما یکی از صداهایی که بیشتر به آن توجه می کند و به سمت آن جذب میشود، موسیقی است.تحقیقات نشان داده که نوزاد متولد نشده از شنیدن موسیقی در روز لذت می برد.یک نوزاد حدودا از ۱۷ هفتگی در رحم مادر صداها را می شنود، تقریبا از زمانی که مادر اولین حرکات نوزاد را حس می کند و قبل از اینکه جنسیت نوزاد قابل تشخیص باشد.تا هفته ۲۶ بارداری ضربان قلب نوزاد در پاسخ به صداها بیشتر می شود، صداهایی مانند موسیقی که از دنیای بیرون رحم به نوزاد می رسند.در هفته ۳۳ بارداری نوزاد در زمان شنیدن موسیقی نفس می کشد که نوعی واکنش نشان دادن به ضربات موسیقی است.جنین تا هفته ۳۳ ام در رحم مادر به موسیقی های مختلف عکس العمل های متفاوت نشان می دهد و حرکات متفاوتی دارد.رابطه موسیقی و رشد جنین:تاثیر دقیق موسیقی بر روی نوزاد در رحم مادر دقیق مشخص نیست.تحقیقاتی که در این زمینه در سال ۱۹۸۵ انجام شد نشان داد نوزادانی که قبل از تولد بیشتر به موسیقی گوش می دهند، دوره توجه و تمرکز مورد انتظار در آنها نسبت به سن آنها بیشتر است و صداها را بهتر تقلید می کنند.طی تحقیقی دیگر نوزادان متولد نشده در معرض موسیقی قرار گرفته و پس از آن تاثیر موسیقی بر روی آنها بررسی شد.این نوزادان از زمان تولد تا ۶ ماهگی در مهارت های حرکتی، رشد زبانی و مهارت های شناختی نسبت به دیگر نوزادان پیشرفت بیشتری داشتند.به هر حال چنین تحقیقاتی کوتاه بوده و دیگر تکرار نشدند، بنابراین این سوالات هنوز باقی است که چه میزان موسیقی برای نوزاد یا جنین مفید است.تشخیص اثر موسیقی پس از تولد:در سال های ۱۹۹۱ و ۱۹۹۳ تحقیقی بر روی ۶ خانم باردار انجام شد.محققان این مسئله را مورد بررسی قرار دادند که آیا نوزاد پس از تولد موسیقی هایی را که در رحم مادر شنیده تشخیص می دهد یا خیر.پیانو کلاسیک، موسیقی همراه با آواز و راک از طریق هدفون در رحم مادر پخش می شدند.نوزادانی که موسیقی را قبلا در رحم مادر شنیده بودند، تا ۶ هفته اول پس از تولد با هوشیاری و حرکات فیزیکی بیشتر به این موسیقی ها واکنش نشان می دادند و موسیقی مورد نظر را تشخیص می دادند.یک خواننده پاپ اعتقاد دارد موسیقی ای را که در زمان بارداری همسرش برای پسرشان اجرا کرده است، ماهها بعد از فراغت همسرش از زایمان بر فرزندشان تاثیر گذار بوده است.او می گوید: قبل از آنکه پسرمان متولد شود، بارها از یک موسیقی مشخص استفاده کردم.بعدها زمانی که کودکان ۴ ماهه شد، هنگامی که گریه می مرد، با گوش دادن و شنیدن این آهنگ لبخند می زد و ساکت می شد.دکتر لاموت عقیده دارد اگر در سه ماه آخر بارداری از یک موسیقی مشخص « ترجیحا کلاسیک» برای جنین استفاده شود، او در یک سالگی با شنیدن آن واکنش نشان می دهد و موسیقی را درک می کند.به عقیده کاترین سنگلتن تاثیر موسیقی که کودک در رحم مادر خود بارها گوش می دهد حتی بیشتر از ۱۲ ماه است.با گفته های فوق به این نتیجه می‌رسیم که:۱-به نوع موزیک و اگر موزیک با کلام است به محتوای شعر و کلام آن بیشتر توجه کنید و از گوش دادن به آهنگ های غمگین و محتوای ناامیدانه و… در زمان بارداری خودداری کنید.۲-وقتی کسی از اتفاق بدی سخن میگوید یا خاطره بدی تعریف می کند یا با حرفش انرژی منفی می دهد، سعی کنید از آن موقعیت فاصله بگیرید و تا جایی که میتوانید بگویید که نمی خواهید حال خود و فرزندتان را با شنیدن حرفهای بد خراب کنید.
اختلال ترس در کودکان (۲)برای برطرف کردن ترس در کودکان باید به دنبال پیدا کردن علل و دلایل بوجود آمدن آن باشیم.هر علتی ممکن است باعث ترس همیشگی کودک شود و این ترس بر جسم و روح او اثر مخرب و مضر می گذارد و کودک را ناراحت و غمگین می کند به گونه ای که او علایمی مثل:گوشه گیریخجالتعدم قدرت تصمیم گیریو وابستگی به سایرین را از خود بروز می دهد.در آینده این کودکان نمی توانند پست های حساس شغلی داشته باشند و از آن ترس دارند.همچنین قادر به حل مشکلات زمان حال خود نیستند.مهم ترین علایم ترس در کودکان به شرح زیر است:۱-فرار از موقعیت ترس آور۲-کمک خواستن۳-چنگ زدن بدن۴-خشک شدن دهان۵- پریدن رنگ صورت۶-جیغ کشیدن۷- لرزش اندام۸-عرق کردن۹- تنگی نفس و گرفتگی صدا۱۰- افزایش ضربان قلب۱۱-احساس خستگی شدید۱۲-از دست دادن کنترل ادرار۱۳-تضعیف قدرت اندیشه و تصمیم گیری۱۴-لکنت زبان۱۵- نگاه های غیر عادی۱۶- گوشه گیری و خجالت و منزوی شدن۱۷- اختلالات خواب۱۸- شب ادراری۱۹- اختلالات گوارشی۲۰-خشم و عصبانیت۲۱-ناخن جویدن۲۲-حسادتترس کودک خودبخود برطرف نمی شود و باید با آن مقابله کرد. دو روش برای برخورد با ترس کودک موثر است:الف) روش پیشگیریب) شیوه کاهش ترسروش های مختلفی برای پیشگیری از ترس در کودکان وجود دارد که در زیر به برخی از آنها اشاره شده است.الف) روش های پیشگیری از ترس در کودکان:قبل از آنکه کودک در موقعیت ترسناک قرار بگیرد، او را آگاه کنیم.۱) برای برطرف شدن ترس کودک از رعد و برق در یک روز طوفانی، کودک را به حیاط یا بالکن ببرید و اگر آسمان برق زد، به او بگویید الان صدای بلندی می آید که نباید از آن بترسی.۲) هنگامی که کودک به علت بیماری مجبور است در بیمارستان بستری شود و می ترسد، قبل از رفتن به بیمارستان او را با این موقعیت آشنا کنید تا نترسد.۳) هیچ گاه به دلیل ترس کودک از بیماری و مرگ، واقعیت ها را از او پنهان نکنید و پاسخ کودک را بر اساس درک و اعتقادات مذهبی او بدهید.مطابق با سن و شخصیت کودکتان با او درباره بیماری صحبت کنید و اجازه دهید او به بیان احساساتش بپردازد.۴) کودک هنگام روبه رو شدن با مرگ یا بیماری شخصی، احساساتی مانند انکار، ناراحتی، ناامیدی، تقصیر یا ترس را از خود بروز می دهد.کودک ترس از اتفاق افتادن برای خود یا افراد وابسته اش را دارد.پس بهتر است اجازه دهید او احساس خود را بیان کند و شما به جای انکار احساساتش، به او اطمینان دهید و حمایتش کنید.۵) بر اساس سن و شخصیت کودک و موقعیت او تصمیم بگیرید که او را به مراسم تشییع جنازه یا تدفین ببرید یا خیر.اعتقاد روانشناسان بر این است که حضور کودکان حساس زیر ۵ یا ۶ سال در مراسم تدفین مناسب نیست.۶) اگر کودک دوست ندارد در مراسم هایی مانند ختم یا تدفین شرکت کند، او را مجبور نکنید و به خواسته اش احترام بگذارید.اما برنامه های مراسم را در قبرستان، مجلس ختم و…. به کودک توضیح دهید و به او بگویید در این مراسم با چه صحنه هایی رو به رو می شوند و چطور عمل می کنند.ب) روش های کاهش ترس در کودکان:۱) کودک خود را به خاطر ترس هایش مسخره یا تهدید و سرزنش نکنید و از گفتن جملاتی مانند «تو دیگه بزرگ شدی» یا «ببین من نمی ترسم» پرهیز کنید.۲) کودک برای غلبه بر ترس خود باید به مهر و محبت والدین اطمینان کند.والدین باید در این خصوص هر عمل شجاعانه و کوچک او را تحسین کنند.۳) برای کاهش ترس باید با آن رو به رو شد تا محرک های جدید را کم کم بتوان با محرک ترسناک جانشین کرد.مثلا، هنگام ترس کودک از گربه، گربه را به کودک نشان دهید( محرک نامطبوع) و سپس به او مقداری شیرینی (محرک مطبوع) بدهید و این کار را چند بار تکرار کنید تا کودک موضوع ترسناک قبلی را فراموش کند.یا مثلا، هنگام مواجهه با کودکی که از تاریکی می ترسد، ابتدا باید کودک را با تاریکی آشنا کرد و سپس با او بازی پیدا کردن اشیا در تاریکی را انجام داد تا محیط ترسناک برای او جالب گردد و ترسش از بین برود.۴) سرمشق دهی می تواند ترس کودک را کاهش دهد.مثلا، برای کاهش ترس کودک از حیوانات، بهتر است به او کودکی را که از حیوان نمی ترسد نشان دهید.یا برای او نقاشی آن حیوان را بکشید و یا عروسک یا مجسمه آن حیوان را به کودک نشان دهید تا ترس او برطرف شود.۵) نقاط مثبت رفتاری و اخلاقی کودکتان را پیدا کنید و بر روی آن تمرکز کنید.شهامت کودک خود را بزرگ جلوه دهید و کودک را تشویق نمایید.برای کاهش بخشی از ترس های کودکان می توان از راه نزدیکی تدریجی کودک با موقعیت و منبع ترسناک همزمان با ایجاد همخوانی و محیطی نشاط آور نیز استفاده کرد.۶) هنگام مواجهه با ترس شدید کودک و عدم موفقیت، هنگام به کارگیری این روش ها بهتر است به روانشناس کودک مراجعه شود تا مشکل کودک حل گردد.
اختلال ترس در کودکانبروز اختلال ترس در کودکان باعث ایجاد اختلالات فکری و حتی اختلالات اضطرابی در آن ها می شود.والدین باید با رفتارهای مناسب از ایجاد ترس در کودک خود جلوگیری کنند.آنچه باید درباره ترس کودکان بدانیم:ترس واکنشی هیجانی، عاطفی و فیزیکی است که هر فردی هنگام روبه رو شدن با خطر واقعی، از خود بروز می دهد و احساس امنیت خود را از دست می دهد.این واکنش از زمان تولد دیده می شود و اتفاقا پرهیز از خطر برای کودک، خیلی هم مفید است.کودکان هنگامی که با ترس روبه رو می گردند، مضطرب می شوند.پس بهتر است مواجه شدن با این عواطف را به آنها بیاموزید تا در آینده بهتر بتوانند با چنین احساساتی کنار بیایند.برای از بین بردن ترس کودکان دانستن فاکتورهای زیر ضروری است.الف) ترسیدن در هر سنی متفاوت است:ترس کودک از ۶ تا ۸ ماهگی آغاز می شود و قبل از یک سالگی طبیعی است.اما کم کم نوع ترس کودک با سن اون تغییر می کند.* کودک زیر یک سال از افراد غریبه می ترسد و احساس می کند به مادرش احتیاج دارد و به او می چسبد .* دومین دوره ترس طبیعی، هنگام شروع به راه رفتن کودک است.در این دوره کودک دوست دارد مستقل باشد و از مادر جدا شود.پس هنگام ورود به محیط تازه و ناشناخته به علت نداشتن تجربه در برخورد با محیط تازه احساس ترس می کند.* محرک های ترسناک مانند:صدای جیغ و دادرعد و برقرفتارهای هیجانی اطرافیان یا والدین موقع حرکت اسباب بازی، در کودکان زیر دوسال باعث می شود آنها شرطی شده و همزمان با حرکت اسباب بازی از آن بترسند.* همچنین کودک ممکن است با دیدن ترسیدن سایر بچه های همبازی از یک اسباب بازی، ترس از آن اسباب بازی را از آنان یاد بگیرد.هنگام مستقل شدن کودک و راه رفتن او، ترسیدن هایش بیشتر می شود.پدرها و مادرها به جای نگرانی، باید در کنار کودکشان باشند تا بعد از احساس ترس، او را در آغوش گرفته و به تدریج کودک را با محرک ترسناک روبه رو کنند.ب) علت ایجاد ترس را بدانیم:از علت های مهم ایجاد ترس در کودکان، اضطراب، ترس از حیوانات، تاریکی و ترس از تنهایی است.ترس از تاریکی در میان کودکان ۵ تا ۷ ساله متفاوت بوده و در حال تغییر است.اکثر کودکان در این سنین از مرگ می ترسند و سوال هایی درباره مرگ می پرسند.در ۷ سالگی و با رفتن به مدرسه، ترس از مدرسه و پدیده ها و موقعیت های بی خطر در کودکان دیده می شود.ترس های شدید در کودکان، سلامت جسمی و فکری آنها را تهدید می کند و در صورت عدم درمان این ترس ها، اختلالات جسمی، فکری، و تربیتی در کودک ایجاد می شود.این اختلالات به گونه ای هستند که کودک نمی تواند از فرصت ها و موقعیت ها و توانایی هایش استفاده کند.مهم ترین علل اساسی ایجاد ترس در کودکان عبارتند از:۱- والدین ترسو، الگوی ترس را به کودک خود آموزش داده و منتقل می کنند.( پدر و مادر ترسو، کودک ترسو)۲- از علت های ترس کودک از پزشک یا مراکز درمانی، تهدید کردن کودک است. مثل گفتن این جمله که« اگه غذا نخوری میگم دکتر امپولت بزنه».۳-انتظارات و توقعات نامتناسب و افراطی والدین از کودک.۴- از علت های ترس کودکان تجربه ها و خاطرات ناگوار و وحشتناک کودک است.۵-ویژگی های شخصیتی، عوامل زیستی، آمادگی های اولیه و داشتن بدنی آسیب پذیر و نحیف نیز می تواند از عوامل ترس در کودک باشد.۶-عدم رشد کافی عاطفی و مغزی کودک از دیگر عوامل ترس در کودک است.۷- داشتن والدین بیش از حد حمایت کننده، محافظه کار و محتاط.۸- سخت گیر بودن والدین و اعمال تنبیه های شدید.۹-نداشتن برنامه ریزی قبلی و آماده کردن کودک بیمار برای انجام فرآیند درمان، موجب بروز ترس در کودک می شود.۱۰-یکی از عوامل ایجاد ترس در کودک، مواجهه با افراد بیگانه، اشیای جدید، صداهای غیر عادی، ناگهانی و بلند و موقعیت ها و مکان های ناشناس است.۱۱- جدایی از مادر، خانه، سایر اعضای خانواده و دوستان.۱۲-ترس از نقص عضو و صدمات فیزیکی ناشی از بیماری و ترس از مردن.۱۳-پرورش نیافتن کافی قدرت درک کودک در مورد ارتباط مکان و زمان، علت و معلول.۱۴- وقتی کودک احساس کند پدر و مادرش نمی توانند پیشامدهای زندگی را کنترل کنند.۱۵- تاثیر نامطلوب بعضی فیلم ها یا کتاب ها موجب بروز ترس در کودک می شود.۱۶- نداشتن اطلاعات کافی در مورد بیماری و روند درمان نیز موجب بروز ترس در کودک می شود.۱۷- ترس از گم شدن در مدرسه یا بیمارستان یا دیگر جاهای شلوغ.۱۸- دادن پاسخ های اشتباه به سوالات هم، موجب بروز ترس در کودک می شود.۱۹- ایجاد ترس در کودک به دلیل نگفتن حقایق به او در مورد جاهایی مانند بیمارستان و مدرسه که می خواهیم او را ببریم.
آزار و اذیت و تعرض جنسی کودکانتاثیر آزار و اذیت جنسی بر روند زندگی کودک:کودکان و نوجوانانی که مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته اند، ممکن است به اختلالات روانی و رفتاری با شدت کم و زیاد، در کوتاه مدت و نیز در دراز مدت مبتلا شوند.از جمله این مشکلات می توان به:افسردگیاضطراباحساس گناهترساختلالات جنسی و گوشه گیری اشاره کرد.بسته به شدت حادثه، قربانیان آزار و اذیت جنسی می توانند ترس و اضطراب متفاوتی نسبت به جنس مخالف خود داشته باشند و از خود رفتارهای جنسی نامتعادل بروز دهند.اما به هر حال یکی از دلایل عدیده ای که یک کودک را می تواند در معرض آسیب های جنسی قرار دهد، ناآگاهی است.تاثیرهای اولیه و موقتی تعرض جنسی تا ۲ سال پس از پایان یافتن آزار و اذیت ادامه خواهد داشت.این تاثیرات بسته به شرایط و مراحل رشد کودک، مختلف می باشد.اما به طور کلی می توان اظهار داشت که این تاثیرات شامل موارد زیر هستند:رفتارهای بازگشتی در کودک( مانند مکیدن انگشتان و خیس کردن جای خواب).اختلالات خوابمشکلات خوراکیمشکلات رفتاری و تحصیلی در مدرسهعدم مشارکت در فعالیت های جمعی مدرسه و اجتماعاز سوی دیگر مشکلاتی که پیرو تعرضات جنسی در افراد ایجاد می شود، می تواند تا مدت ها ادامه داشته باشد و حتی تا دوران بزرگسالی نیز ادامه یابد.افرادی که در کودکی به نحوی مورد سو استفاده جنسی قرار گرفته‌اند، در بزرگسالی دچار افسردگی می شوند.علاوه بر میزان بالای اضطراب در اینگونه افراد، این اتفاق می تواند منجر به ایجاد رفتارهای مخرب نظیر:شراب خواری،سو مصرف مواد مخدر،حملات ناگهانی استرس،اختلالات اضطرابیو بی خوابی شود.بسیاری از این افراد در زمان بزرگسالی با شریک جنسی خود مشکل پیدا می کنند و از نظر جنسی قادر به دنبال کردن زندگی سالمی نخواهند بود.قربانی کردن مجدد نیز از دیگر عوارضی است که اینگونه افراد مرتکب آن می شوند.شواهد نشان می دهند که قربانیان آزار و اذیت جنسی در دوران کودکی، به احتمال زیاد در بزرگسالی خود به دیگران تجاوز می کنند و یا در روابط جنسی سو استفاده گرایانه شرکت می نمایند.پس می توان گفت که تاثیرات ناخوشایند آزار و اذیت جنسی در دوران کودکی از وسعت بسیار زیادی برخوردار است.ولی این مسأله دارای یک سری علایم و نتایج خاصی است و همه قربانیان تجربه مشابهی ندارند.برخی از کودکان حتی گزارش کرده‌اند که از نظر فیزیکی درد کمی را احساس نموده اند و یا حتی دردی نداشته اند، اما ممکن است این حرف ها را به این خاطر زده باشند که ترسیده بودند.سایر کودکان ممکن است در ابتدای حادثه هیچ گونه آسیب و اذیتی را احساس نکنند اما در دوره های بعدی زندگی خود با مشکلات جدی مواجهه شوند.بهبود کودک پس از آزار و اذیت و تعرض جنسی:در بررسی تاثیرات سوء تعرضات جنسی، محققان و روانشناسان به نتایجی دست پیدا کردند که به واسطه آن می توانند تا حدودی تاثیرات این حادثه ناگوار را در زندگی قربانیان کاهش دهند.از عوامل دخیل این زمینه می توان به موارد زیر اشاره کرد:سن کودکمدت زمانتعداد دفعاتشدت آزار و اذیتمیزان فشار بکار گرفته شدهو ارتباط آزاردهنده جنسی با کودکتفسیر کودک از آزار جنسی و سرعت در میان گذاشتن آن با سایرین نیز از دیگر عواملی است که می تواند بر روی عواقب کوتاه مدت و دراز مدت سانحه تاثیر بسزایی بگذارد.کودکانی که می توانند برای یک بزرگسال قابل اعتماد جریان را بازگو کنند، در مقایسه با کودکانی که قضیه را همچنان بازگو نشده نگه می دارند، با آسیب کمتری مواجه خواهند شد.همچنین کودکانی که به محض قربانی شدن، قضیه را بازگو می کنند، خیلی کمتر از کودکانی که این مطلب را برای سال ها مانند یک راز نگه می دارند لطمه می بینند.برخی از محققان در پی پاسخ به این سوال هستند که آیا این امکان وجود دارد که کودک پس از تعرض، بتواند به طور کامل بهبود یابد یا خیر.مطالعه بر روی کودکان و نوجوانانی که مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته‌اند، نشان می دهد که:حمایت از جانب خانواده،حمایت از جانب اقوام،عزت نفس بالاو داشتن روحیه مذهبی می توانند در کمک کردن به آنها در بهبود از آسیب و صدمه موثر باشد.قربانیان باید سعی کنند هر طور که شده از هرگونه احساس گناهی چشم پوشی کنند.برخی از قربانیان اظهار کرده اند که پیوستن به کارگاه‌ها و کنفرانس های مربوط به آزار و اذیت جنسی کودکان، مطالعه در این مورد و مشورت با روانپزشک می تواند به آنها کمک کند و موجب شود که راحت تر به زندگی نرمال گذشته خود بازگردند.تحقیقات همچنین اثبات کرده اند که مقوله زمان نیز در این مبحث یکی از کلیدی ترین فاکتورها برای بهبودی محسوب می شود.مشاوره و سایر سرویس های پشتیبانی نیز در این بی تاثیر نخواهند بود.یکی از مهمترین عوامل بهبود کودک به نحوه مادری و حمایت خانوادگی کودک باز میگردد.البته این امر در صورتی است که شخص آزاردهنده یکی از اعضای خانواده نباشد و اگر بود، خانواده را ترک کرده باشد.حمایت از کودکان در برابر آزار و اذیت جنسی:برای پیشگیری از آزار و اذیت جنسی کودکان نکات زیر را به کار بگیرید؛۱) نصیحت کلیشه‌ای «با غریبه ها صحبت نکن» در این مورد کاربردی ندارد.بسیاری از افرادی که دست به سو استفاده جنسی می زنند معمولا جزو آشنایان کودک هستند.۲) به بچه ها آموزش ندهید که اقوام و یا بستگان را ببوسند و آنها را در آغوش بگیرند.اجازه دهید محبت و علاقه خود را آن طور که می خواهند به دیگران نشان دهند.۳) به کودکان آموزش های ابتدایی جنسی را یاد بدهید.به آنها بگویید که هیچ کس حق ندارد قسمت های «خصوصی» بدن آنها را لمس کند.۴) با فرزندان خود ارتباط تنگاتنگی برقرار کنید. آنها را تشویق کنید که در مورد آنچه نمی دانند از شما سوال کنند و تجربیات خود را با شما درمیان بگذارند.به آنها اهمیت اطلاع دادن را آموزش دهید.۵) سعی کنید دوستان کودک و خانواده هایشان را به خوبی بشناسید.۶) به آنها یاد بدهید که رابطه جنسی از طرف بزرگترها بد و خلاف قانون است. باید به آنها آموزش دهید که در صورت مشاهده هر گونه رفتار مشکوکی سریعا به شما اطلاع دهند.۷) به آنها اطلاع دهید که هیچ وقت اجازه ندارند بدون شما سوار ماشین کسی بشوند، حتی اگر آشنا باشد.۸) به آنها بگویید که بدنشان مال خودشان است و اشکالی ندارد که اگر دوست نداشته باشند کسی آنها را بغل کند و یا هر گونه ارتباط لمسی دیگری با آنها برقرار کند.به یاد داشته باشید که حتما لازم نیست برای سو استفاده جنسی، فرد به زور متوسل شده باشد.کودکان به راحتی اعتماد می کنند و به دلیل وابستگی، نیاز به تایید شدن و محبت، هر کاری که از آنها خواسته شود را انجام می دهند.برای کودکی که مورد تعرض جنسی قرار گرفته چه کنیم؟۱) برای کودک محیط امن و آرامی را فراهم آورید تا بتواند در مورد این جریان با شما و یا شخص دیگری که به او اعتماد دارد، صحبت کند.او را تشویق کنید که در مورد تجربه خود با شما حرف بزند، اما به هیچ وجه به او نگویید که این اتفاق نباید رخ می داد و تو مقصری.۲) از بروز هر گونه احساساتی که ممکن است منجر شود که کودک از دادن اطلاعات دست بردارد خودداری کنید.۳) برای کودک یک وقت معاینه پزشکی بگیرید. باید او را نزد متخصصی ببرید که تجربه در آزمایش کودکان و تشخیص آسیب های جنسی و فیزیکی داشته باشد.باید برای کودک به دقت توضیح دهید که معالجه پزشکی و آزار و اذیت جنسی با هم فرق می کنند.۴) به او اطمینان خاطر بدهید که مرتکب هیچ کار بدی نشده و او مقصر نبوده.۵) برای کودک یک مشاور روانی نیز بگیرید.
تربیت جنسی کودکانتربیت جنسی کودک یکی از مهم ترین مسایل در حوزه تربیت است، زیرا نقشی مهم در آینده و خوشبختی کودک دارد.باید تربیت جنسی را از طریق درست به فرزندان منتقل کنیم.عصری که در آن زندگی می کنیم،عصر سرعت و اطلاعات است.تلویزیون، ماهواره و اینترنت، از ویژگی های این عصر است.بچه های ما فرزند همین زمانه اند، به گونه ای که دیگر نمی توان سرنوشت آنها را از همان کودکی تا بزرگسالی پیش بینی کرد.دنیا پیچیده شده و از خیلی ها می‌شنویم که پیچیدگی و آلودگی دنیای مدرن بهانه ای شده برای توجیه ناآگاهی شان از چیزهایی که باید به فرزندشان بیاموزند.آموزش در خصوص تربیت جنسی کودکان در تمام مراحل سنی باید صورت بگیرد.این آموزش ها به سن خاصی محدود نمی شود.از دوران پیش دبستانی، دبستان، دوران بلوغ، جوانی، میانسالی و حتی سالمندی این آموزش ها لازم است.البته شکل آن در هر دوره متفاوت است.برخی آسیب ها علاوه بر این که جسم کودک را به شدت تهدید می کند، سلامت روان او را هم با مشکلات جبران ناپذیری مواجه خواهد کرد.موضوع آسیب های جنسی از همین دسته است.آثار این زخم های روانی می تواند سال های سال در وجود فردی که مورد سو استفاده قرار گرفته، باقی بماند.تربیت جنسی شیوه پیشگیرانه ای است که برای ایمن نگه داشتن کودک و جلوگیری از مشکلات و گرفتاری های بعدی وی مطرح می شود.برخی جوامع توانسته اند با تربیت جنسی کودکان به شکل علمی و عملی برخورد کنند.اما متاسفانه در کشور ما به دلایلی این اتفاق نیفتاده است.با این حال، دیگر زمان پرده پوشی و پاک کردن صورت مسئله به پایان رسیده است.دسترسی کودکان به ابزارهای ارتباطی سبب شده تا آن ها خیلی زودتر از گذشته با مسائل جنسی آشنا شوند.بنابراین آموزش های تربیت جنسی را می توان بخشی از مهارت های مورد نیاز والدین امروزی دانست.بررسی واکنش والدین به کنجکاوی های فرزندان:مشاهدات کلینیکی روانشناسان حاکی از آن است که والدین در مواجهه با کودکانی که سوالاتی در زمینه جنسی مطرح می کنند معمولا چند واکنش کلی را نشان می دهند.محتمل ترین پاسخ در مواجهه با کنجکاوی های کودکان سرزنش و یا حتی تنبیه کودک است.گاهی اوقات والدین مایلند به سوالات پاسخ مناسب بدهند، اما روش ارائه متناسب با سن کودک را نمی دانند.دو موضوع سبب می شود علاقه کودکان به اطلاعات جنسی زیاد شود.اول دسترسی راحت به اطلاعات از طریق اینترنت، ماهواره، تلفن همراه و…..و تبادل این اطلاعات در مدارس و مهد کودک ها است.و دوم، پنهان کاری والدین است.بنابراین چون کودکان فهم هوشمندانه ای از این موضوع ندارند، بی جواب ماندن سوال های اولیه، عاملی برای کنجکاوی بیشترشان می شود.بسیاری از والدین به اشتباه تصور می کنند غریزه جنسی در کودکان وجود ندارد و تا زمان بلوغ بروز نمی یابد.اصول اساسی در تربیت جنسی کودک:۱) وقتی با سوالات کودکان روبه رو می شوید هیچ گاه دروغ نگویید و پنهان کاری نکنید.چون پنهان کاری باعث می شود کودکان نسبت به حقیقت بدگمان شوند.اعتمادشان به شما از بین می رود و از منابع نامعتبر، مدیریت نشده و آسیب زا به اطلاعات دسترسی پیدا می کنند.همچنین پنهان کاری، کودک شما را در معرض آسیب سو استفاده قرار می دهد.۲) متناسب با سن و سال کودک و آگاهی اش آموزش و اطلاعات در اختیارش قرار دهید.نه افراط کنید، نه تفریط. در این زمینه نیاز به مشاور و مطالعه کتاب های مرتبط برای پدر و مادرها، بسیار مورد تاکید است.۳) همیشه پاسخ به پرسش های کودک را با طرح پرسش از کودک مدیریت کنید.با این روش می توانید دانسته ها یا حدسیات کودک را به روش درست ساماندهی کنید.۴) همه آموزش های خود را تا نوجوانی فرزند خود معطوف کنید به تولید مثل.یعنی موضوع لذت بخش بودن رابطه جنسی را تا دوران نوجوانی برای کودک طرح نکنید بلکه هدف از رابطه جنسی را صرفا به تولید مثل محدود کنید.۵) در حضور کودک اعضای بدن او را به خودش معرفی کنید.معمولا کودکان از سن دو سالگی به بعد کارکردهای اعضای بدن مثل گوش و چشم را می دانند.در معرفی اعضای بدن می توان از عروسک، اطلس های پزشکی یا آینه استفاده کرد.پس از معرفی اعضای بدن مانند چشم و گوش و…. و پرسیدن از کارکرد آن ها درباره اعضای جنسی هم با عنوان کردن نام علمی آنها ،کارکرد آنها را نیز در همین حد مطرح کنید.جهت مطالعه ادامه مطلب فوق به سایت tahaclinic.com مراجعه نمایید.کانال تلگرام ما @taahaaclinic
اختلال رفتاری جویدن ناخن در کودکانجویدن ناخن معمولا از دوران کودکی شروع می شود و در دوران نوجوانی به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد.این اختلال با بالا رفتن سن معمولا کاهش می یابد، گرچه ممکن است این عادت تا بزرگسالی هم ادامه یابد.طبق تحقیقات و آمارها، جویدن ناخن در نوجوانان با افزایش قابل توجه رفتارهای بدون تمرکز و بروز مشکلاتی در زندگی فردی و احساس بی ثباتی آنان مرتبط است.براساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، عنوان شده که ناخن جویدن در مجموعه اختلالات وسواسی-اجباری دسته بندی شده و با آنها مرتبط است.بر طبق طبقه بندی بین المللی بیماری ها می توان گفت که جویدن ناخن جزو اختلالات رفتاری و احساسی است و شروع آن معمولا در دوران کودکی و نوجوانی اتفاق می افتد.از آن جمله میتوان مکیدن انگشت شصت و انگشت در بینی کردن را نیز نام برد.چرا کودکان ناخن می جوند؟ناخن جویدن یک عادت نامناسب است و علت دقیق آن مشخص نیست.یکی از دلایل آن می تواند با توجه به رفتارهای خانوادگی باشد.هرچند این علت که آیا فاکتورهای خانوادگی مربوط به تقلید رفتار ناخن جویدن در سایر اعضای خانواده و یا ریشه های ژنتیکی، تاثیر دارد یا نه، هنوز ناشناخته است. اما بچه هایی که والدین آنها هم ناخن می جوند، بیشتر احتمال دارد که این کار را انجام دهند.حتی اگر والدین قبل از تولد کودکشان این کار را می کردند،احتمال بروز آن در کودکانشان هم بیشتر است.عوامل روانشناختی اصلی که با این اختلال مرتبط هستند عبارتند از:استرساضطرابنگرانیخلق و خوی غیر متمرکزدر واقع می توان گفت عادت ناخن جویدن در کودکان مکانیزمی است برای مقابله با شرایط استرس زا.از سوی دیگر، عدم فعالیت مناسب، گرسنگی و یا پایین بودن اعتماد به نفس نیز ممکن است باعث جویدن ناخن در کودکان شود.تصور می شود که ناخن جویدن در کودکان یک رفتار خودکار و غیر عادی است.پژوهشگران بر این باورند که در بعضی کودکان، ناخن جویدن با اختلالات روانپزشکی دیگری همراه است و دست کم یک اختلال مرتبط با روانپزشکی در بیش از دو سوم کودکانی که به کلینیک روانپزشکی مراجعه می کنند، وجود دارد.جالب است بدانید که بیش از نیمی از والدین این کودکان، حداقل یک بیماری روانپزشکی داشتند، به ویژه اختلال افسردگی حاد.اغلب بیماری های روانی که در رابطه با ناخن جویدن کودکان و نوجوانان وجود دارد و باعث ارجاع آنها به مراکز پزشکی میگردد، شامل:اختلال کمبود توجه اختلال بیش فعالیاختلال اضطراب جداییاختلال توموراختلال وسواس فکریعقب ماندگی ذهنیاختلال افسردگی حاداختلال اضطراب عمومیو اختلال هراس می باشد.بیش از یک چهارم کودکان و نوجوانان به یکی از این اختلالات دچار هستند.درنهایت رفتارهای کلیشه ای مانند:لرزیدن لبکوبیدن سرخراشیدن پوستکندن یا کشیدن مو نیز در بیش از ۶۰% این کودکان مشاهده می شود.عوارض ناخن خوردن:در بیشتر موارد، عوارض ناخن جویدن به صورت نامناسب شدن ظاهری انگشتان نمایان میگردد.حتی می تواند لبخند فرد را نیز خراب کند، چرا که باعث تراشیده شدن، ترک خوردن و یا شکستن دندان ها می شود.با این حال، در برخی موارد شدت ناخن جویدن، بر کیفیت زندگی بیمار نیز تاثیر می‌گذارد.به طور اجتماعی ناخن جویدن عادت ناخوشایندی است که می تواند باعث تحقیر شدن،سرکوب های احساسی و آسیب های اجتماعی گردد.برای مطالعه ادامه مطلب فوق به سایت tahaclinic.com مراجعه کنید.کانال تلگرام ما @taahaaclinic.com
اضطراب جدایی در کودکاناضطراب جدایی طبیعی:وقتی پیوند عاطفی و دلبستگی بین کودکان و والدین ایجاد می شود، رفتارهایی از کودکان سر می زند که نشان دهنده تمایل آنها برای ماندن کنار مراقب اصلی ( مادر، پدر یا کسی که بیشترین مراقبت و رسیدگی را از کودک دارد) است.برای مثال وقتی یک کودک ۷ یا ۸ ماهه، خود را از مادر دور حس می کند، دچار بی‌قراری می شود و گریه میکند.اگر هم بتواند چهار دست و پا راه برود به دنبال مادرش راه می افتد .این رفتارها که نشانه دلبستگی به مادر است، به طور طبیعی در کودکان وجود دارد و قابل مشاهده است.به این حالت «اضطراب جدایی» می گوییم که در کودکان طبیعی و نشان دهنده سلامت آنهاست.به تدریج با بزرگتر شدن کودکان، مهارت های شناختی آنان نیز افزایش می یابد.حدود ۳ سالگی، کودکان به این شناخت می رسند که اگر کسی یا چیزی از جلو چشمشان دور شود به این معنا نیست که دیگر وجود ندارد.اگر در این سن مادر به کودک بگوید برای انجام کاری از او دور می شود اما بر می گردد، کودک می تواند حرف او را بپذیرد چون می داند مادر نزد او باز خواهد گشت.در حالی که در سن پایین تر، کودک این مهارت شناختی را ندارد و اگر مادرش نباشد احساس می کند او دیگر باز نخواهد گشت.در نتیجه کودک هنگام نبود مادر یا مراقبش بی قرار می شود.در واقع، براساس رسیدن به این نوع شناخت در کودک است که توصیه می شود ۳ سالگی سن مناسبی برای فرستادن کودک به مهد یا سایر کلاس های آموزشی است.چون در این سن امکان بی قراری کودک به دنبال جدایی از مادر کمتر است و مطمعن است که مادر یا مراقب خود را بعد از این جدایی موقت ملاقات خواهد کرد.بنابراین تحمل جدایی را دارد.این پدیده ی طبیعی اضطراب جدایی در کودکان است که از ۶ ماهگی تا ۳ سالگی در کودکان بروز می کند.اضطراب جدایی غیر طبیعی:گاهی اوقات مشاهده می شود کودکی که سن ۳ سالگی را گذرانده، باز هم نمی تواند دوری مادر را تحمل کند.جهت مطالعه ادامه مطلب فوق به سایتtahaclinic.com مراجعه نمایید.کانال تلگرام ما@taahaaclinic
درمان وارونه نویسی و قرینه نویسیبرای درمان این مورد در کودکان باید به نکاتی توجه کرد.در زیر به اختصار به این موارد اشاره شده است.۱) آموزش مفهوم چپ و راست:مفهوم راست را خوب یاد بگیرند، آنها را گیج نکنید، چپ و راست با هم آموزش داده نشود.آنقدر راست را تکرار کنید تا کاملا مسلط شود، بعد خودش میفهمد چپ، کدام طرف است.دست راست بالا، دست راست روسر، دست راست کمر، دست راست رو لپ و……۲) تن آگاهی:یعنی اندام و بدنش را خوب بشناسد.دست روی بازو، دست روی ران، دست به کمر، دست روی شانه، دست روی زانو، دست روی چانه، دست روی گونه، دست روی پیشانی,و….وقتی کاملا بر جسم و وجود خود آگاهی پیدا کند و هوش فضایی او تقویت شود، دیگر اشتباه جهت یابی نمیکند.۳) کشیدن فلش و فلش بازی:روی تخته فلش بکشید و بخواهید دست روی هر فلشی گذاشتید به همان طرف با انگشت اشاره کند.نقطه چین بکشید و بگویید در جهت فلش ها آنها را پررنگ کند.۴) آموزش مفهوم قرینه:آدمکی از مقوا می سازیم به گونه ای که اندامهایش قابلیت حرکت داشته باشد .سپس گردن و دست های آدمک را یک به یک به سمت چپ و راست، بالا و پایین می چرخانیم و از کودک می خواهیم که همان حرکت را تقلید کند.با انجام این بازی، کودک مفهوم قرینه را تشخیص داده و قادر خواهد بود بین واژه هایی که خوانده است، واژه ای که قرینه یا وارونه آن است را تمیز دهد. ۵) پر کردن نقطه چین:از دانش آموز می خواهیم شکل های نقطه چین را پر کند.۶) آزمون فراستیک:تمرین ها یا آزمون فراستیک را در اختیار کودک می گذاریم تا انجام دهد.یک سری خط های موازی با فاصله های کم و زیاد رسم می کنیم و از دانش آموز می خواهیم تا بین دو خط موازی، یک خط راست رسم کند.
تشخیص اختلال ریاضی در کودکاناختلال ریاضی معمولاً قبل از کلاس دوم یا سوم تشخیص داده نمیشود زیرا کودکان از نظر رشدی، روانی در انجام تکالیف را کسب نکرده‌اند.اکثر کودکان باهوش تا به سطح ریاضی چهارم یا پنجم برسند، توسط استفاده از حافظه و فنون محاسبه از پس مسائل و تکالیف ریاضی برنمی‌آیند (مانند شمردن با انگشتان یا انجام مکرر جمع زدن به عنوان یک جایگزین برای عملیات ضرب) و بدین‌گونه اختلال ریاضی آنها دیرتر ظاهر میشود.درخواست برای آزمون معمولاً توسط معلم یا والدینی که چند نشانه از این اختلال را مشاهده کرده‌اند، شروع میشود.برای تشخیص اختلال ریاضی در کودک میتوان گام‌های زیر را برداشت:۱) مشاهده نمرات پایین در آزمون‌ها و کارهای کلاسی میتواند برای والدین و معلمان سرنخ باشد.۲) دو هفته کار ریاضی کودک (آزمون‌های کلاسی و خانگی، تکالیف و سوالات) را زیر نظر داشته باشید و خطاهای آنها را درآورده و تعداد خطاها را در این مدت محاسبه کنید.این کار برای شروع تشخیص آسان و سریع، مفید می‌باشد.۳) سطح ریاضی کودک باید پایین‌تر از توانایی مورد انتظار از او بر اساس سن و هوش و زمینه آموزشی و فرهنگی باشد.۴) نقایص کودک در ریاضی باید به طور معنادار با پیشرفت تحصیلی یا مهارت‌های مورد نیاز زندگی روزانه، مداخله نماید.۵) ارجاع به مرکز مشکلات یادگیری برای ارزیابی توانایی ریاضی و سایر اختلالات احتمالی.۶) تست‌های تشخیصی و آزمون‌های استاندارد شده انجام شود.۷) شنوایی و بینایی باید ارزیابی شود.۸) تست هوش وکسلر برای ارزیابی میزان هوش انجام شود.۹) فهم زبان آموزش معلم (برای دانش‌آموزان سایر زبان‌ها) باید بررسی شود.۱۰) سابقه آموزشی کودک و فرصت‌های یادگیری ریاضی باید بررسی شود.
روش آموزشی تیچ چیست؟؟روش تیچ شیوه ای نسبتا جدید برای آموزش افراد دارای اوتیسم و اختلالات ارتباطی است.این روش در دانشگاه کارولینای شمالی در سال ۱۹۷۲ توسط گاری ماسیبو و اریک شاپلر پایه گذاری شده است .تیچ تدوین برنامه های خاص به نحوی است که فرد قادر به پیش بینی شیوه عرضه مطالب و نحوه ی ارایه آن ها باشد.سپس گام بعدی هر فعالیت و یا حرکت بعدی مربوط به آن را بتواند پیش بینی کند.برای همراهی با نخستین ویژگی افراد دارای اختلالات طیف اوتیسم در برنامه تیچ سعی می شود حمایت های ساده و عینی به آنان ارایه شود. ????هدف روش آموزشی تیچ چیست؟هدف اولیه و نخستین برنامه‌ی تیچ ارایه حمایت و آماده سازی کودکان دارای اوتیسم و سایر اختلالات مرتبط با آن است.این حمایت به منظور انجام فعالیت های مؤثر در خانه، مدرسه و جامعه می باشد.تاکید تیچ بر رشد فردی و برنامه ی خانواده محور بر اساس ویژگی ها و پرونده های یادگیری هر کودک دارای اختلالات اوتیسم، به جای استفاده از یک برنامه ی درسی استاندارد است.در حقیقت هدف اصلی تیچ تبدیل اطلاعات صوتی به اطلاعات بصری می باشد، تا یادگیری در افراد دارای اوتیسم افزایش یابد. ????مهمترین ویژگی روش تیچ چیست؟با استفاده از تیچ مشخص می شود که چه روی می دهد و توالی آن رویداد چگونه است.برنامه ها به افراد کمک می کند تا بتوانند اتفاقاتی را که در طی روز پیش خواهند آمد پیش بینی کند.بنابراین، برنامه ها کمک خواهند کرد تا :آنچه که پیش خواهند آمد،ترتیب حوادثو نحوه ی انتقال از فعالیتی به فعالیت دیگر برای فرد قابل درک باشد.و این در نهایت به افزایش میزان انعطاف وی منتهی می شود. ????روش آموزشی تیچ چه کارایی دارد؟بر اساس تحقیقات برتری در توانایی ادراک بصری افراد دارای اوتیسم در مقایسه با ناتوانی و ضعف این افراد در پردازش و درک محرک های شنیداری وجود دارد.روش آموزشی تیچ سعی دارد به کودک دارای اختلالات طیف اوتیسم با استفاده از تصویر نشان دهد چه فعالیت هایی در چه توالی روی می دهند.????نقش والدین در پیشبرد این روش چگونه است؟والدین می توانند پس از اینکه آموزش های لازم را از مربیانی که در حوزه ی تیچ فعالیت می کنند دریافت کردند، این روش را در خانه به اجرا درآورند.
بازی های مناسب کودکان پرخاشگر۱) خمیر بازی یا گل بازی:مخصوص سنین 3 تا 11 سال.همه کودکان خمیر بازی یا گل بازی را دوست دارند و از آن لذت می برند زیرا بازی با آنها از نظر حس لامسه لذت فراوانی دارد.علاوه بر ایجاد خلاقیت، کودکان در ضمن بازی میتوانند خمیر یا گل را هرطور که بخواهند شکل دهند،تغییرش دهند و هر وقت که مایل بودند آن چیزی را که ساخته اند خراب کنند.گرد کردن و شکل ساختن از آنها، باعث برون ریزی احساسات پرخاشگری است.بازی با گل و خمیر، ظاهرا بیان احساسات و مفاهیم مربوط به آن را تسهیل می کند.نکته: بهتر است بازی با قالبهای آماده و شکل دار انجام نشود چون در نحوه ی بیان کودک اثر تسهیل کننده دارد.۲) بازی بادکنک خشممخصوص سنین بالاتر از 5 سال.از طریق این بازی ، با ترکاندن بادکنک کودک را میتواند خشم خود را ببیند، بشنود و احساس کند.بنابراین به او فرصت داده می شود که خشم خود را لمس کرده و آن را بیان کند.این روش بازی بیان کردن مستقیم خشم کودک است و بوسیله آن کودک میتواند بفهمد که چطور خشم در درون او می تواند انباشته شود و پس از آن منفجر گردد و به او یا دیگران آسیب بزند .چگونه او می تواند خشم را به آرامی و با احساس امنیت و آرامش تخلیه کند.????روش بازی:یک بادکنک به کودک بدهید تا باد کند . ته بادکنک را گره بزنید یا با کمک خودش بادکنک را گره بزنید.برای کودک شرح دهید که بادکنک نشانه بدن انسان است و هوای داخل آن نشان دهنده خشم است.از کودک خود سوال بپرسیدکه آیا هوای درون بادکنک را میتوان خارج کرد یا هوایی به داخل آن وارد میتواند کند.سپس از او بپرسید اگر مغزش مثل بادکنک باشد و خشم هوای درون آن باشد،آیا جایی برای فکر کردن واضح و روشن خواهد داشت.از کودک بخواهید بادکنک را فشار دهد تا منفجر شود و تمام هوای آن بیرون بیاید.از کودک سوال کنید که آیا این راه حل بهتری برای بیرون ریختن خشم نیست؟ چون ممکن است برخی بچه ها از ترکیدن بادکنک بترسند.درمورد این ترس نیز صحبت کنید.برای او شرح دهید که چنانچه بادکنک یک آدم باشد، ترکیدن بادکنک مانند یک عمل پرخاشگرانه مثل کتک زدن یک فرد ، یا یک شی خواهد بود.از او سوال کنید که آیا این کار، راه خوبی برای تخلیه خشم است؟از کودک بخواهید بادکنک دیگری را باد کند.ایندفعه سر آن را گره نزنید ، اما از کودکتان بخواهید که سر آن را با دست نگهدارد طوریکه هوای داخل آن خارج نگردد.توضیح دهید که بادکنک بدن است و هوای داخل آن معرف خشم است.بخواهید که با آرامی، مقداری از هوای بادکنک را خالی نماید، پس از آن با دست سر آن را بگیرد تا بسته شود.از او سوال کنید، آیا بادکنک کوچکتر شده است؟بادکنک ترکیده ؟آیا به نظر نمی رسد این راه بهتری برای بیرون ریختن خشم باشد؟آیا بادکنک تا زمانی که خشم خارج شود راحت میشود؟برای کودک این مساله را پررنگ کنید ، تا وقتیکه خشم تخلیه میشود، هم بادکنک و هم اطرافیان آن بادکنک در آرامش خواهند بود.چند بار دیگر سر بادکنک را شل کنید تا باد آن بتدرج خالی شود .پس از آن همه ماجرا را دوباره برایش تکرار کنید و توضیح دهید که اگر اجازه دهیم که خشم درون مان انباشته شود و بر مقدارآن افزوده گردد بالاخره میترکد و دیگر نمیشود آنرا کنترل نمود . ۳)گروپ گروپ راه رفتنبالاتر از سه سال.کوبیدن پاها به زمین باعث میشود که کودکان بتوانند هیجان های منفی خود را تخلیه کنند.از طریق این بازی کودک ابزارهای عینی بیان خشم خود را یافته است نه اینکه فقط به او “بازداری “گوشزد شود.????روش بازیکودک با این بازی میتواند پاهای خود را به هر شکلی که دوست دارد به زمین بکوبد.برای کودک توضیح دهید که بهترین کار تند و شدید کوبیدن پا در یک مکان مناسب است.معمولا هنگامیکه خشم برون ریزی میشود ما نه تنها احساس بهتری داریم بلکه کف پایمان گرم می شود.این، علامت مطمئنی برای پایان بخشیدن به پا کوبیدن است.به او اجازه دهید پا بکوبد وبعد از مدتی پا کوبیدن از او بپرسید آیا کف پایش گرم شده ؟اگرپاسخ منفی بود، به کودک می گوییم که به حد کافی، سخت و تند پایمان را نکوبیده ایم و در نتیجه دوباره شروع می کنیم وبه پا کوبیدن را ادامه می دهیم تا جایی که صورت، شاد به نظر برسد.همیشه از کودک می پرسیم: آیا بنظر نمی رسد که احساس خشم از بدن بیرون رفته باشد.احساس خشم از طریق پای ما پایین میرود، خارج شده روی زمین می آید.از کودک می پرسیم در بدن خود چه احساسی دارد.۴) بازی با حباب:زمانیکه کودک عصبانی شد ،میتوانید یک ظرف کف درست کنید و به او بدهید.با این روش کودک یاد میگیرد بر تنفس خود تمرکز کند .تنفس آرام و شمرده، هیجانات کودک را آرام کرده و باعث تسلط بر اعصاب او میگردد .بمدت چند هفته روزی یک دقیقه با کودک خود حباب بسازید ؛ پس از اینکه حباب درست کردن را آموخت ، از او بخواهید با کمک گرفتن از قوه تخیلش، حباب های متفاوتی درست کند.لطافت حباب ها و تلاش برای ساخت آنها روحیه کودک را آرام تر می کند.۵) ترکاندن حباب های ضربه گیرترکاندن حباب های ضربه گیر نیز میتواند وسیله ای برای کنترل خشم باشد ، که این کار ازطریق حباب های پلاستیکی (ضربه گیر) انجام میشود.از کودک بخواهید برای راحت شدن از خشم خود ۱۰ حباب را بترکاند.سپس از او می پرسیم: آیا حس می کند که چگونه خشم او از انگشت شست و انگشت اشاره اش بیرون می آید.زمانی که خشم کاملا بیرون آمد یک حباب می ترکد.معمولا پس از ترکاندن ۱۰ حباب بنظر می رسد خشم تمام شده باشد.زمانی که ما واقعا عصبانی باشیم شاید بیشتر از ۱۰ حباب و زمان دیگر کمتر از ۱۰ حباب لازم است.
درمان اختلال یادگیری با تمرینات حرکتییکی از راهکارهای درمانی برای بهبود اختلالات یادگیری رویکردهای حرکتی است، به طوری که با انجام یکسری تمرینات حرکتی می توان به بهبود یادگیری در کودکان کمک کرد.در ادامه به بررسی نمونه هایی از این تمرینات می‌پردازیم:۱) قدم زدن به جلو-عقب-پهلوها و پریدنهدف:* تقویت مهارت های حرکتی* درک فضا* جهت یابی* درک مکان* تخمین مسافت* تمرکز حواس* سرعت پردازش ذهنی* توانایی تصمیم گیری* قدرت برنامه ریزی۲) سینه خیز رفتنهدف:* پرورش دقت و تمرکز* پرورش تن آگاهی* پرورش خودآگاهی* پرورش درک پوستی* پرورش اعصاب حسی* پرورش درک فضا* پرورش هماهنگی حس ها و عضلات* پرورش غلبه طرفی۳) راه رفتن ریتمیک و شمارش مستقیم و معکوسهدف:* تقویت دقت و تمرکز* تقویت گوش بزنگی* تقویت حافظه فعال* تقویت قدرت شنیداری* تقویت نیمکره های مغزی* جهت یابی فضایی* هماهنگی چشم و دست۴) پرتاب توپ به هدف به تناوب با هر دو دستهدف:* جهت تقویت دقت و هماهنگی چشم و دست* پرورش نیمکره های مغزی* تثبیت غلبه طرفی* درک فضا* پرورش تمرکز* پرورش حافظه فعال* ادراک دوستی۵) پرتاب توپ به طرف یکدیگر همواره با نام بردنهدف:* پرورش دقت* تقویت مهارت های حرکتی* تقویت عملکردهای مغزی* تقویت حافظه فعال* تقویت گوش بزنگی* تقویت انواع توجه* هماهنگی حس به حس* تقویت یکپارچگی حسی۶) ضربه به توپ با دست راست، چپ، هر دو دستهدف:* تقویت هر دو نیمکره مغزی* تقویت حافظه فعال* پرورش قدرت پیش بینی و نقشه کشی* پرورش دقت چند جانبه* پرورش دامنه دید* تقویت و توسعه دید ادراکی۷) راه رفتن با چشم بسته و حدس زدن جای اشیاءهدف:* پرورش دقت* تقویت حافظه* تصحیح اشتباهات حسی* تقویت تن آگاهی حسی* تقویت تمرکز کانونی* پرورش استحکام تعادلی۸) حرکات بالا و پایین رفتن با انگشتانهدف:* تقویت تعادل* پرورش عضلات ظریف* تقویت مهارت های نوشتاری* تقویت ادراک فضایی* پرورش تجسم دیداری فضاییجهت مطالعه ادامه مطلب فوق به سایت tahaclinic.com مراجعه نمایید.کانال تلگرام ما taahaaclinic@
بهبود اختلال نارسانویسی یا بدخطیرعايت توصيه های زير می توانند در نوع نوشتن و بهبود اختلال نارسانویسی یا بدخطی مفيد واقع شوند:۱) رسم خطوط به دلخواه بر روی وايت برد و..۲) استفاده از مداد يا مدادشمعی وماژيک قطورتر درمراحل اوليه نوشتن.استفاده از مدادشمعی يا مداد گوشه دار (شش ضلعی) كه به علت وجود گوشه در دست ثابت تر می مانند .۳) قرار دادن مقداری خمير يا مدادگير در ناحيه ای كه كودک مداد را در دست می گيرد (جهت افزايش قطرمداد).استفاده از مدادهايی با نوک نرم و مدادهای خشک تر.علامت گذاشتن محل دست گرفتن مداد و بازگو كردن روش گرفتن مداد توسط دانش آموز.۴) وضعيت نشستن؛قرار گرفتن دانش آموز روی يك صندلی راحت با ارتفاع مناسب وی.پاهای دانش آموز صاف روی زمين و هر دو ساعد خود را به راحتی روی ميز قرار دهد.از وی بخواهيد تا با دستی كه نمی نويسد بالای كاغذ يا دفتر را نگه دارد و يا با چسب به ميز بچسبانيد.۵) وضعيت كاغذ؛اين وضعيت بر روی ميز می تواند دستخط دانش آموز را به طور جدی تحت تاثير قرار دهد.برای كمک به دانش آموز در كج كردن كاغذ به نحو صحيح، می توانيد از نوارچسب رنگی به صورت متمايل روی ميز بچسبانيد.سپس از دانش آموز بخواهيد هنگام نوشتن كاغذ یا دفتر خود را به موازات نوارچسب تنظيم كند.يا برای دانش آموزی كه بيش از اندازه فعاليت ميكند برای جلوگيری از سرخوردن كاغذ، آن را با چسب كاغذی روی ميز وصل كنيد.برای دانش آموزان راست دست، بايستی كاغذ تا 60 درجه متمايل به دست چپ باشد و دست چپ (بالعكس).لبه كاغذ پايين تر از ميز تحرير ، زاويه ای درحدود 15درجه داشته باشد.با گذاشتن يک علامت مانند يک نقطه يا يک ستاره رنگی براق، نقطه شروع را به وی يادآوری كنيد و قبل از نوشتن، محل شروع را لمس كند.با خط كشی حاشيه راست و چپ كاغذ مانع از بيرون نوشتن از خط شويد.
آخرین دستاوردها در درمان بیش فعالی:اولین دستگاه پزشکی برای درمان بیش فعالی تایید شد ۱۳۹۸/۰۲/۱۹موارد تشخیص داده شده ADHD در سالهای اخیر افزایش یافته است.بیش از ۲۰ سال است که پزشکان به طور مداوم شاهد افزایش موارد ابتلا به اختلال بیش فعالی کمبود توجه ADD یا ADHD میباشند.در همین حال، میزان افرادی که درمان برای بیماری های عصبی دریافت می کنند، بسیار پایین تر از میزان رشد موارد تشخیص داده شده ADHD است.حدود ۴/۴ درصد از بزرگسالان ایالات متحده دارای ADHD هستند، اما کمتر از ۲۰ درصد از این مبتلایان از درمان استفاده می کنند.طبق آمار سال ۲۰۱۶ مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، حدود ۱/۶ میلیون کودک مبتلا به ADHD در آمریکا وجود دارد یعنی حدود ۹/۴ درصد، که حدود ۲۵ درصد از آنها ممکن است تحت هیچ درمانی قرار نگرفته باشند.هنگامی که افراد مبتلا به دنبال کمک هستند، معمولا با داروهای محرک مانند ریتالین یا Adderall یا مشاوره در زمینه بهداشت روان ،درمان می شوند و اغلب، درمان ترکیبی از این دو روش است.گزینه درمانی جدید برای کودکان مبتلا به ADHDدر ۱۹ آوریل، اداره غذا و داروی آمریکا (FDA) ) به شرکت NeuroSigma که در زمینه علوم زیستی فعال است، اجازه داده اولین دستگاه پزشکی طراحی شده برای درمان ADHD را به بازار عرضه کنند.این دستگاه هنوز توسط بیمه پذیرفته نشده است و به گفته شرکت، یک پک اولیه در حدود ۹۰۰ دلار خواهد بود.Carlos Peña، مدیر بخش دستگاه های عصبی و جراحی پزشکی در مرکز بهداشت و سلامت رادیولوژی FDA در بیانیه ای اعلام کرد:این دستگاه جدید یک گزینه ایمن و غیر دارویی برای درمان ADHD در کودکان بیمار است . اولین نوع از این دستگاه با استفاده از تحریک خفیف عصبی کار میکند.مواردی که باید در مورد دستگاه بدانید:جهت مطالعه ادامه مطلب فوق به سایت tahaclinic.com مراجعه کنید.@taahaaclinic
نقش والدین در تربیت جنسی فرزند مبتلا به اوتیسم چیست؟؟در جامعه، اغلب به افراد مبتلا به اوتیسم به عنوان فردی نگاه می کنند که کنترلی نسبت به احساسات جنسی ندارند.درست است که مسایل جنسی با جذابیت جسمانی و رفتاری مرتبط است و اگر این گونه نباشد، این جذابیت کمتر می شود، ولی نباید به صرف نداشتن جذابیت جسمی و رفتاری، از نیازهای این افراد غفلت شود.اگر ما به این باور برسیم که تظاهرات جنسی یکی از بخش های طبیعی و ضروری زندگی بشر است، در این صورت نقض نیازهای جنسی افراد دارای اوتیسم، انکار حق اساسی گروهی از انسان هاست.از آنجایی که پدر، مادر و اعضای خانواده، نقش موثری در پرورش رفتارهای جنسی افراد دارای اوتیسم دارند، آن ها باید سعی کنند با شناخت مراحل رشد جنسی کودکان و نوجوانان، واقعیت های ظریف و آداب تربیتی مرسوم فرهنگ و جامعه خود را، متناسب با سطح درک فرزندشان به آنان منتقل کنند.آموزش های زود هنگام و ناشیانه ی مسایل جنسی به این کودکان و نوجوانان، گاه آن ها را دچار اضطراب می کند.از طرف دیگر، اگر این آموزش ها دیرهنگام، ناکافی و غیر واقعی باشند، نمی توانند مفید واقع شوند.اگر پدر و مادر بتوانند به پرسش ها و کنجکاوی های جنسی فرزندان خود پاسخ مناسب و سنجیده بدهند، می توانند مانع از انحراف جنسی آنان شوند.پاسخگویی به این سوالات برای افراد مبتلا به اوتیسم بسیار اهمیت دارد.چرا که این کودکان و نوجوانان به دلیل مشکلات ارتباطی، اجتماعی و رفتاری از بسیاری از منابع اطلاعاتی محروم هستند.بچه ها هنگام تولد، دارای جنسیت دختر یا پسر هستند. جنسیتی که می تواند متاثر از نگرش ها، دیدگاه ها و برداشت های متفاوت افراد جامعه باشد.والدین کودکان می توانند با برقراری رابطه ای دوستانه، توأم با اعتماد و احترام، درباره‌ی مسایل و موضوعات مختلف از جمله امور جنسی،اطلاعات و آگاهی های صحیح را به آن ها بدهند.از این طریق، با افکار، احساسات و هیجان های جنسی فرزندانشان به صورت فعال و پویا آشنا شوند و مبانی ارزشی خود را به تدریج در آن ها مستحکم سازند.والدین افراد مبتلا به اوتیسم نیز، اگر متوجه اهمیت این آگاهی بخشی ها باشند، می توانند ضمن آگاه سازی فرزندشان، از تزریق اشتباه اطلاعات به آن ها جلوگیری کنند.توصیه های (با توجه به سطح درک و سن) که والدین افراد مبتلا به اوتیسم به فرزندانشان (دختر یا پسر) می کنند، باید دربرگیرنده‌ی اطلاعات و دانسته هایی درباره ی روابط انسانی، هویت جنسی،رعایت مسایل بهداشتی، مهارت های زندگی، ارزش ها و اخلاقیات انسانی، بیان احساسات و نیازهای آنان باشد.این مهارت ها باید از خانواده و بین اعضای خانواده پایه ریزی شوند تا این کودکان و نوجوانان، آن ها را درونی کنند.کسب این مهارت ها باعث می شود تا آن ها در هنگام بلوغ مشکلات کمتری را تجربه کنند.
اثربخشی مداخله جیره عاطفی بر رابطه والد و کودک و کاهش استفاده از وسایل دیجیتال (۲) پروتکل جیره عاطفی، برنامه ای والد محور است که هدف آن، افزایش کمیت و کیفیت فعالیت های ارتباطی والد و کودک، هم زمان با کاهش استفاده از وسایل دیجیتال توسط کودک است.در این برنامه والد، نقش مربی یا معلم را ندارد.بلکه پدر یا مادر یا دست کم همبازی کودک است و هدفش تعامل با او است.اصول این پروتکل عبارتند از :الف) افزایش ساعات تعامل والد و کودک از طریق بازی های مفرح و لذت بخش، بازی های سازنده، فعالیت های مراقبتی (مانند تغذیه، حمام بردن و در آغوش گرفتن)، تقلید متقابل و هر فعالیت تعاملی که برای کودک و والد خوشایند باشد.ب) ایجاد اشتیاق به ارتباط با افراد(به جای اشیا) در کودک.ج) پیشگیری (نه مقابله) از فعالیت های انفرادی و تکراری و حذف هرگونه لوازم دیجیتال که در رابطه والد و کودک خلل ایجاد کند و کودک را به فعالیت تعاملی با اشیا ترغیب نماید.د) تداوم برنامه در همه ساعات بیداری کودک،هر درمان یا مداخله ای زمانی موثر است که به تغییرات بیولوژیک بیانجامد و بنابراین تعامل باید در همه ساعات بیداری کودک اعمال شود.ه) این مداخله باید از سنین پایین (قبل از ۴سالگی که مغز در اوج دوران حساس و انعطاف پذیری عصبی است) اعمال شود و شعار کلی « هرچه زودتر ، بهتر» است.این مداخله دارای سه سطح:۱) پیوستن والد به کودک به لحاظ عاطفی و برقراری باند عاطفی۲) تعامل والد با کودک۳) تعامل والد و کودک (دوجانبه) است.آموزش این پروتکل به والدین ۸ هفته به طول می انجامد و شامل فعالیت های است که والدین باید روزانه در خانه با کودک اجرا نمایند تا در جریان آن کودک در تعامل با والدین قرار گیرد.در این مطالعه ۱۲ خردسال ۲ تا ۴ ساله شرکت داشتند.میانگین سنی خردسالان شرکت کنندگان در این مطالعه ۳۳/۳۳ ( حدودا ۲ سال و ۹ ماه)، انحراف استاندارد ۹/۷۵ و کمینه و بیشینه سنی آنان ۲۴ و ۴۷ ماه بود.همچنین میانگین سنی پدران ۳۵/۵۰ و مادران ۳۲/۱۷ سال بود.با توجه به اینکه در پژوهش حاضر یک گروه در زمان های مختلف اندازه گیری شده است، برای پاسخ به سوالات پژوهش از تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر استفاده شد.قبل از انجام آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر، آزمون کالموگروف_ اسمیرنف برای بررسی پیش فرض نرمال بودن توزیع داده ها و آزمون موچلی جهت بررسی کرویت داده ها به عنوان پیش فرض آزمون تحلیل واریانس اجرا شد.نتایج آزمون کالموگروف_اسمیرنف نشان داد که توزیع داده های تمامی متغیرهای مورد مطالعه نرمال است اما نتایج آزمون موچلی نشان داد که مفروضه کرویت برای برخی از متغیرها برقرار نیست.به این معنی که واریانس تفاوت ها در بین سطوح متغیر وابسته به صورت معنی داری متفاوت است.با توجه به نتایج این آزمون، در شرایطی که مقادیر اپسیلون برای مولفه مورد نظر کمتر از ۷۵% بود از شاخص گروین هاوس_گیسر و اگر بیشتر از ۷۵% بود از تصحیح هاین_فلت برای تصحیح درجه آزادی استفاده شد.بنابراین با درنظر گرفتن تصحیح درجه آزادی مولفه هایی که مفروضه کرویت برای آنان برقرار نبود، نتایج آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر در ادامه گزارش شد.در ابتدا تاثیر آموزش غنی سازی رابطه والد و کودک بر سبک زندگی کودکان مورد بررسی قرار گرفت که نتایج آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر و شاخص های توصیفی در جدول ۱ گزارش شده است.جهت مطالعه ادامه مطلب فوق به سایت tahaclinic.com مراجعه نمایید.کانال تلگرام ما @taahaaclinic
اثر بخشی مداخله جیره عاطفی بر رابطه والد و کودک و کاهش استفاده از وسایل دیجیتال (۱)تغییر سبک زندگی جوامع در سال های اخیر سبب افزایش چشمگیر استفاده خردسالان از وسایل دیجیتال از قبیل تلویزیون، دی وی دی، گوشی های هوشمند، تبلت و بازی های کامپیوتری شده است.استفاده از وسایل دیجیتالی در خردسالان تا حدی فراگیر شده است که پژوهشگران از عباراتی همچون بومیان دیجیتالی و دایه گری دیجیتالی برای توصیف افراط در مواجهه و استفاده از وسایل دیجیتال توسط خردسالان استفاده کرده‌اند.دایه گری دیجیتالی به سبکی از مراقبت اطلاق می شود که وسایل دیجیتال جایگزین روابط فعال کودک با محیط می شود و کودک در اکثر ساعات بیداری در مجاورت دایم با دستگاه‌های دیجیتالی است.این در حالی است که طبق نظریه های برجسته ی تحولی همچون نظریه شناختی ژان پیاژه، نظریه مونتسوری و نظریه دلبستگی جان بالبی و نتایج مطالعات جدید، کودکان برای دستیابی به رشد سالم شناختی، هیجانی، اجتماعی و حرکتی، نیاز به دست کاری محیط و برقراری تعامل فعال با جهان اطراف خود دارند.مطالعات جدید نیز همسو با پیشینه نظری نشان داده اند که کودکان در سنین اولیه پس از تولد به دلیل نارس بودن مهارت های نمادین، توجه و حافظه، قادر به یادگیری از طریق وسایل دیجیتال به اندازه یادگیری از مراقبت از خود نیستند و انتقال دانش کسب شده از وسایل دیجیتال به زندگی روزمره برایشان دشوار است.این در حالی است که یافته مطالعات اخیر بیانگر فراگیر شدن استفاده از موبایل و وسایل دیجیتال در کودکان زیر یک سال است که قاعدتاً استفاده از این وسایل در این سنین با هدف سرگرم کردن کودک، و نه آموزش و یادگیری اتفاق می افتد.مطالعه ای که در سال ۲۰۱۵ نیز منتشر شده است، نشان می دهد که تقریبا ۹۷ درصد کودکان ۰ تا ۴ ساله در ایالات متحده از موبایل استفاده می کنند و حدود ۴/۳ این کودکان موبایل شخصی دارند.هم زمان با این افزایش استفاده از دستگاه های دیجیتالی توسط کودکان، کاهش تعاملات آن ها با مراقبین، کاهش ارتباطات و فعالیت های اجتماعی اتفاق افتاده است که به تبع آن تحول شناختی، کلامی، هیجانی ،رفتاری و اجتماعی کودکان به طور منفی تحت تاثیر قرار می گیرد.در واقع با این سبک مراقبتی در دوره های حساس و بحرانی رشد مغز و رفتار، کودک اکثر ساعات بیداری را با وسایل دیجیتال می گذراند و موقعیت های اساسی یادگیری شناختی هیجانی و اجتماعی ضروری را از دست خواهد داد.محققی به نام cheng و همکارانش در سال ۲۰۱۰ به بررسی تاثیر مواجهه زود هنگام با تلویزیون و برآیندهای اجتماعی و رفتاری آن در کودکان زیر ۳سال پرداختند و نشان دادند که بین مدت زمان تماشای تلویزیون در ۱۸ماهگی با افزایش نقص توجه-بیش فعالی در ۳۰ماهگی و کاهش رفتارهای اجتماعی همبستگی وجود دارد.همچنین lin و همکارانش در سال ۲۰۱۵ نشان دادند که مواجهه طولانی خردسالان ۱۵تا ۳۵ماهه با تلویزیون با تاخیر رشدی، تاخیر در زبان و تاخیر حرکتی همراه بوده است.در سال ۲۰۱۶ نیز ansari و crosnoe در یک مطالعه طولی که بر روی ۶۲۵۰ کودک از بدو تولد تا ۴سالگی انجام شد ،گزارش کردند در کودکانی که بیشتر تلویزیون دیده بودند، علایم بیش فعالی بیشتر مشاهده شد و این در رابطه با دختران، فرزندان خانواده های با وضعیت اقتصادی و اجتماعی پایین و آنانی که والدینشان سلامت روانی کمتری داشتند،شدت بیشتری داشت.همچنین محققان ایرانی در سال ۱۳۹۷ در یک مرور نظام مند به بررسی تاثیر استفاده از وسایل دیجیتال بر سلامت کودکان پرداختند و نشان دادند که استفاده افراطی از وسایل دیجیتال با:* افزایش احتمال خطر ابتلای به اضافه وزن و چاقی،* تغییر در عادات غذایی و الگوی خواب،* تغییرات ساختار در مغز،* تاخیرهای حرکتی و زبانی،* ضعف در دامنه واژگان،* هوش کلامی،* کارکردهای اجرایی*مشکلات هیجانی، ارتباطی، اجتماعی، رفتاری و خصوصا بیش فعالی همبسته است.محققان nathanson و rasmussen در سال ۲۰۱۱ تاثیر تماشای تلویزیون در مقایسه با کتاب خواندن و بازی با اسباب بازی را بر تعامل مادر با کودک در خردسالان ۱۶ تا ۷۲ماهه بررسی کردند و نشان دادند که تعامل مادر و کودک در طول مدت زمان تماشای تلویزیون در مقایسه با خواندن کتاب و بازی با اسباب بازی بسیار کمتر است.روشن بودن تلویزیون در طول روز ، صرف نظر از اینکه کسی آن را نگاه می کند یا نه، سبب آشفته شدن و پر سروصدا شدن محیط می شود.در واقع مواجه بودن کودک با تلویزیون در زمینه ، بخاطر عناصر سمعی و بصری جذاب آن برای کودکان، سبب جلب توجه آن ها و در نتیجه تداخل در فعالیت های ضروری از قبیل بازی می شود.از طرف دیگر، روشن بودن تلویزیون سبب جلب توجه والدین و در نتیجه کاهش کمیت و کیفیت تعامل با کودک و به تبع آن آسیب به رابطه والد و کودک می شود.در واقع، مواجهه افراطی خردسالان با وسایل دیجیتال، سبب محروم ماندن کودک از موقعیت های یادگیری و تعامل با والدین و در نتیجه فقر محیطی در دوره های حساس رشد می شود.فقر محیطی در مدل های حیوانی و نوزاد انسان در سنین اولیه رشد می تواند زمینه ساز القا رفتارهای تکراری و کلیشه ای و به اصطلاح رفتارهای شبه اتیستیک شود.در این گونه موارد، اگر از همان سنین اولیه ، درمان که غالبا از نوع غنی سازی محیطی است اعمال شود، معمولا علایم بهبود می یابند یا از شدت آن ها کاسته می شود و چون هنوز خردسال در سنین انعطاف پذیری عصبی است، امکان درمان و پیشگیری از آسیب های پایدار رشدی وجود دارد.محققی به نام green و همکارانش در سال ۲۰۱۳ به بررسی تاثیر ۱۲جلسه ای( به مدت ۵ماه) آموزش رابطه پرکیفیت والد و کودک به والدین خردسالان در خطر ابتلا به اتیسم پرداختند.نتایج مطالعه آنان حاکی از بهبود معنی دار رابطه کودک با والد و کاهش علایم اولیه بود.مطالعات همچنین نشان داده اند که آموزش رابطه و ارتباط به والدین کودکان در خطر ابتلا به اتیسم، سبب :* پذیرش بهتر والدین،جهت مطالعه ادامه مطلب فوق به سایت tahaclinic.com مزاجعه نمایید.کانال تلگرام ما @taahaaclinic
دلایل کند نویسی و راهکارهای درمان آن در کودکانبین بچه های کلاس اول، گاهی دیده می شود که یکی از بچه ها نمی تواند پا به پای بچه های دیگر مشق بنویسد.همیشه عقب است و موقع نوشتن از دست درد و چشم درد گله می کند.این کودکان مبتلا به کند نویسی هستند.در مورد این بچه ها تشویق به نوشتن و حتی تنبیه کردن هم نتیجه بخش نیست.اگر این روند به همین شکل ادامه پیدا کند، کودک اعتماد به نفسش را از دست می دهد و باور می کند که نمی تواند مثل بچه های دیگر درس را یاد بگیرد.در حالی که اصلا اینطور نیست و هوش این بچه هیچ مشکلی ندارد.مشکل این بچه ها در هماهنگی بین چشم و دستشان است.مثلا ممکن است این بچه «راست دست» باشد ولی چشم برترش، چشم چپش باشد.همین می تواند باعث کند شدن حرکات کودک به خصوص حرکات ظریف مثل نوشتن شود.این مشکل با انجام یک سری تمرینات به خوبی قابل رفع است و کودک می تواند به خوبی بچه های دیگر پیشرفت کند.دلایل کندنویسی:۱) ضعف عضلات انگشتان۲) بد گرفتن مداد۳) کوتاه بودن مداد۴) بد نشستن و ارتفاع صندلی۵) بد گذاشتن کاغذ روی میز۶) چپ دستی۷) گذاشتن سر روی میز و نزدیک دفتر و کتاب موقع نوشتن۸) چپ چشمی و برتری راستی۹) نارسایی بینایی و ضعف بینایی چشم۱۰) سرعت عمل پایین در انجام کارهای ظریف وشخصی کودک ، مثل لباس پوشیدن و دکمه بستن و…۱۱) زیاد بودن مطالب درسی۱۲) نداشتن فرصت برای یادگیری وتمرین و رقابت با دوستان۱۳) انجام دادن تکالیف توسط والدین۱۴) توقع زیادی و جاه طلبی کودک و والدین۱۵) فقدان انگیزه به یادگیری۱۶) سرکوفت زدن به دست خط و عدم دادن پاداش به میزان تلاش کودک۱۷) شروع زودتر از موعد مقرر آموزش نوشتن٬ مثل پیش دبستانی یا خط نستعلیق و شکسته نستعلیق قبل از ۹ سالگی۱۸) آموزش غلط یا عدم کنترل ونظارت صحیح قلم و مداد به دست گرفتن در کلاس توسط معلم و در منزل توسط والدین۱۹) دلیلش خود کتاب درسی بخصوص برای کلاس اول است که دو نوع خط نسخ و نستعلیق وشکسته نستعلیق را معرفی کرده و موجب سردرگمی دانش آموزان می شودراهبردهای پیشنهادی برای درمان کند نویسی با منشاء ضعف عضلات: ✅بهتر است به خط نسخ بنویسد نه شکسته نستعلیق (نه زیبا نویسی).ابتدادرست نویسی را یاد بگیرد بعد زیبا نویسی.✅خط دفتر را رنگی کنید. یک خط در میان بنویسد. مثلا یک خط سبز زمینه باشد.یک خط زمینه نارنجی.✅از دفتر شطرنجی نیز می توانید استفاده کنید.برای نوشتن نسخ کلمات.✅تایپ با کیبورد را نیز در منزل با خط نسخ شروع کند.✅انداختن کش اسکناس به دور انگشتان دستی که می نویسد و سپس باز کردن انگشتان تا کش به شکل النگو در مچ بیفتد.✅ورزش انگشتان را شروع کند مثل حرکت انگشتان بر روی پلکان رفتن.بالا و پایین رفتن.✅خمیر بازی چنگ زدن به آن ورز دادن خمیر با دو انگشت سبابه و اشاره.
عوامل موثر بر خوش خطی۱- توجه به خط زمینه:چنانچه آموزگاران عزیز پیش از شروع آموزش برای نوشتن، فراگیران را به خوبی با خط زمینه آشنا سازند، درخوش خطی آنان تأثیر گذار خواهد بود.۲- صحیح گرفتن قلم :یکی از مسائل عمده ای که در جامعه ما باعث بد خطی افراد شده است ، نادرست گرفتن قلم می باشد.قلم باید بین انگشتان به صورت آزاد و راحت قرار گیرد و انگشتان نباید هیچ فشاری بر آن وارد کنند.فشار بیش از حد به خوش خطی لطمه می زند.همچنین باعث خستگی زودرس دانش آموز شده، او را از ادامه ی نوشتن باز می دارد.بهترین روش برای گرفتن قلم، این است که قلم بین انگشتان شصت و نشانه قرار گیرد و تکیه ی آن بر انگشت میانه باشد.در این حالت، انگشت شصت و نشانه نباید خمیدگی زیادی پیدا کنند و قلم باید در امتداد انگشت نشانه قرار گیرد.۳- درست نشستن در هنگام نوشتن :دانش آموزان دوره ی ابتدایی در مرحله رشد قرار دارند.اگر هنگام نوشتن کمر و گردن خود را زیاد خم کنند ، ستون فقرات آنان از حالت طبیعی خارج می شود.و در آینده سلامتشان به خطر خواهد افتاد.خمیدگی زیاد ستون فقرات سبب بروز خستگی جسمی و ملال روحی نیز می شود و دانش آموز را از ادامه ی کار باز می دارد.بنابراین باید به دانش آموزان یادآوری شود که هنگام نوشتن، کمر و گردن خود را مستقیم نگه دارند.و از خمیدگی بیش از اندازه ی ستون فقرات بپرهیزند. ۴- فاصله ی چشم از کاغذ و روش قرار دادن کاغذ :هنگام نوشتن، چشم باید حدود سی سانتی متر با کاغذ فاصله داشته باشد .رعایت نکردن این فاصله سبب خستگی چشم می شود.و در مدت طولانی به قوه ی بینایی دانش آموزان آسیب می رساند .ضمناً خستگی چشم نیز مانند خستگی دست ، کمر و گردن ، دانش آموز را از ادامه ی نوشتن باز می دارد .یکی دیگر از مواردی که معلم دبستان باید در شروع نوشتن به دانش آموزان خود بیاموزد این است که هنگام نوشتن کاغذ را در مقابل خود به صورت « کج » قرار ندهند.کاغذ و خط زمینه ای که روی آن نوشته می شود باید کاملاً در مقابل چشم به حالت افقی قرار گیرد .البته برای اینکه چشم بر نوشته مسلط باشد می توان کاغذ را کمی به سمت راست کشید ، ولی لازم است که حالت افقی آن همچنان حفظ شود .بدیهی است این امر نیز در زیباتر شدن خط دانش آموزان و جلوگیری از کج نویسی مؤثر خواهد بود.جهت مطالعه ادامه مطلب فوق به سایت tahaclinic.com مراجعهکنید.کاتال تلگرام ما @taahaaclinic
کرونا از طریق تماس با سطوح و افراد آلوده به این ویروس، منتقل می شود. ساده ترین راه برای انتقال ویروس کرونا معاشرت و روبوسی و دست دادن با افرادی است که این ویروس را در بدنشان حمل می کنند
مطابق اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری کرونا، ممکن است فرد در تماس با سطح آلوده به ویروس کرونا آلوده شود و در طی روز با تماس دست ها با چشم، گوش و دهان و ... مبتلا به بیماری کرونا شود.
برای اینکه چیدمان منزلتان مطابق اصول فنگ شویی باشد باید کمی هم از رنگ شناسی سر در بیاورید. اگر ازدواج کرده اید باید بدانید که رعایت فنگ شویی در اتاق خوابتان می تواند تا حد زیادی به کیفیت رابطه زناشویی شما و شریک زندگیتان کمک کند
به همان میزان که اضطراب های گاه به گاهی که بر اساس موقعیت های گوناگون بروز می کند در کودکان و نوجوانان معمول است، به هر حال اختلالات اضطرابی دائمی نیز ممکن است دیده شود
عدم تشخیص بیش فعالی در دختران می تواند اثرات مخربی در آینده آنها داشته باشد. اگر بیش فعالی در سن مناسب تشخیص داده نشود در بزرگسالی عدم اعتماد به نفس، کم رویی، و خودسرزنشی را به همراه دارد.
چه تفاوتی میان تنهایی و تنها ماندن وجود دارد؟ شاید در ظاهر ماجرا تفاوتی احساس نشود. در حالی که تحقیقات زیادی وجود دارد که به نکات منفی روانشناختی تنهایی و انزوای اجتماعی اشاره دارد
بازراچه زمستانی موسسه خیریه بین المللی زنجیره امیدبا حضور شرکتها و هنرمندان محبوب در برج میلاد افتتاح گردید
تمرکز کردن کاری دشوار و نیازمند تکنیک های متعدد است، بنابراین سعی کنید تمرکزتان را تنها روی یک کار قرار دهید. نکته مهم و قابل تامل این است که همه حواس پرتی ها به خاطر منابع خارج از ما نیست
خودکنترلی به معنی توانایی تنظیم و تغییر پاسخها به خواسته هایمان است. این کنترل به منظور جلوگیری از رفتارهای نامطلوب و نادرست، افزایش رفتارهای مطلوب و رسیدن به اهداف بلند مدت است
برونگرایی و درونگرایی، هر یک دو بعد مثبت و منفی دارند. یک فرد برونگرا به لحاظ ویژگی های مثبتی که دارد می تواند مورد بررسی و تحلیل قرار بگیرد
اگر امروز و تا همین لحظه از ساعت سه عکس و یا بیشتر از خودتان گرفته اید باید کمی به خودتان مشکوک شوید که آیا شما هم دچار اختلال سلفیتیس هستید یا خیر؟
علاوه بر محافظت از نوک انگشتان یا زیبایی دستانتان ، ناخن های شما چیزی بیشتر از آنچه فکر میکنید در مورد سلامتی بدن شما خبر می دهند
برای کاهش وزن باید درست برعکس عمل کنید باید حجم غذایتان بیشتر اما از مواد با کالری خیلی کم باشد مثل سبزیجات و پروتیین
برخی از افراد با فشار خون بالا ممکن است دچار سردرد ، تنگی نفس یا خونریزی بینی شوند ، اما این علائم و علائم خاص نیستند و معمولاً تا زمانی که فشار خون بالا به مرحله شدید یا تهدیدآمیز نرسد ، بروز نمی کنند
علم بازاریابی دیجیتال نیازمند آموزش تخصصی است و با بازاریابی سنتی متفاوت است. آموزش علم دیجیتال مارکتینگ می بایست توسط تیمی مجرب و متخصص صورت گیرد
اگر ویار موادغذایی پرکالری و ناسالم دارید، می توانید جایگزین های سالم تری برای آنها بیابید که باعث افزایش وزن شما نشود. مثلا اگر ویار سیب زمینی سرخ شده دارید، می توانید سیب زمینی خوشمزه ای را در فر با استفاده از روغن زیتون درست کنید
اگر شما هم درصدد کاهش وزن و تناسب اندام هستید حتما تاکنون تبلیغات قرص لاغری را شنیده اید. آیا واقعا قرص های لاغری تاثیر مثبتی در کاهش وزن دارند؟
زالو بايد طبي و بهداشتي باشد و يك زالو فقط براي يك نفر استفاده شود و انجام اين كار فقط توسط متخصص طب سنتي مجاز است حتي پزشكان عمومي نيز از لحاظ آيين نامه اي مجاز به زالو گذاري نيستند.