سعیده کریمی

انتشار در تاریخ :  ۱۳۹۸/۰۱/۲۵ - ۱۶:۳۱



اختلال کندن پوست (خراشیدن پوست)ویژگی اصلی این اختلال خراشیدن های مکرر پوست خود است.شایع ترین نواحی خراشیدن، صورت، بازوها و دست ها ست.نواحی متعددی از بدن را نیز شامل می‌شود؛ نواحی سالم پوست ،ناهمواری های جزئی پوست و ضایعاتی مثل جوش ها یا پینه ها یا آثار زخم های قبلی.اکثر افراد با ناخن ،خود را میخراشند ولی بسیاری هم از موچین، سنجاق یا سایر اشیا استفاده می کنند.علاوه بر خراشیدن ممکن است مالیدن، فشار دادن، کندن و گاز گرفتن پوست وجود داشته باشد.اغلب زمان زیادی را صرف می کنند که گاهی چندین ساعت در روز است و چنین رفتاری ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها تداوم داشته باشد.افراد ممکن است انواع خاصی از آثار زخم ها را جستجو کنند و بکنند و بعد آزمایش کرده و با آنها بازی کنند یا به دهان گذارند یا ببلعند.خراشیدن پوست می تواند توسط احساس اضطراب و ملال و خستگی تحریک شود به دنبال افزایش حس تنش بلافاصله پیش از خراشیدن پوست یا هنگام تلاش برای مقاومت به میل کندن باشد و ممکن است وقتی پوست خراشیده می شود منجر به حس رضایت، لذت، تسهیل گردد.همچنین درد به طور معمول همراه با خراشیدن پوست اظهار نمی‌شود.اختلال خراشیدن پوست با ناراحتی و همچنین اختلال اجتماعی و شغلی همراه است.عوارض طبی این اختلال شامل:آسیب بافتی، اسکار و عفونت است که می‌تواند تهدیدگر زندگی باشد.



مطالب