حمایت از کودکان کارکودکی کودکان کار مثل کودکی ما نیست. ما بازی می کنیم و با آنها بازی می شود، ما در آغوش پدرمان لبخند می زنیم آنها اگر پدری داشته باشند چون معتاد است کتک می خوردند، مادر ما برایمان خوراک تهیه می کند و مادر آنها برای تهیه پول خوراک آنها را اجاره می دهد. ما درطول سال درس می خوانیم و آنها در خیابان برای جلب ترحم عابران کتاب فارسی اول دبستان را بغل می کنند و ای کاش تفاوت های ما فقط به همینجا ختم شود و به آزارها و سو استفاده های جنسی و بدنی و روانی نرسد.کودکان کار خیابانی، خردسالانی هستند که یا بدون حمایت از طرف والدین یا برای حمایت اقتصادی از آنها در خیابان های شهر در مقابل چشم های ما آینده خود را بی گناه از دست می دهند، متاسفانه کودکان بی سرپرستی که مراقب خود هستند به صورت جسمی و روانی مورد سو استفاده قرار می گیرند و اگر به مراقبت نیاز داشته باشند وابسته به گرگ های شرور خیابان شده و توسط آن ها آموزش دیده و خود به گرگی برای دیگران تبدیل خواهند شد، کودکان بدسرپرست هم با اینکه برای حمایت از خانواده فعالیت می کنند، گرفتار باندهای مواد مخدر شده و برای توزیع مواد مخدر مورد سو استفاده قرار می گیرند و اگر حرکتی نکنیم این کودکان به جای زندگی کودکانه درگیر اعتیاد، ایدز و سایر بلایا خواهند شد.کودکان کار بیشتر از دلسوزی به حمایت صحیح نیازمندند، خریدن یک فال چیزی را حل نمی کند، مهم شناسایی مشکلات اصلی و بر طرف کردن آنهاست، مشکلاتی مثل کم سوادی و بی سوادی، فقر، فراهم نبودن امکانات برای جمعیت زیاد خانواده و انحرافات محیطی با دست نوازش کشیدن بر سرشان در خیابان حل نخواهد شد. اینجاست که موسسات خیریه با استفاده از مددکاران اجتماعی وارد شده و با جلب همکاری سازمان های دولتی مرتبط و سازماندهی صحیح این کودکان و خانواده آنها در صورت وجود خانواده آینده آنها را تغییر می دهند. پس بیایید برای حمایت از کودکان کار در محلی درست هزینه کنیم؛ چنان که حکیم سخن ابوالقاسم فردوسی می فرماید:به دوزخ مبر کودکان را به پایکه دانا بخواند ترا پاک رای نیکوکار عزیز برای برداشتن سنگی از سنگ های پیش پای نیازمندان و یاری دست هایی که برای گرفتن دستان آنها به سوی شماست