بایدها و نبایدهای تغذیه ای در بیماران دیابتی/ تشخیص به موقع دیابت مانعی در برابر عوارض آن
عضو انجمن دیابت و اندوکرینولوژی ایران با اشاره به بایدها و نبایدهای تغذیهای در بیماران مبتلا به دیابت گفت: مصرف وعدههای غذایی در فواصل منظم و ثابتی از شبانه روز در برنامهریزی غذایی دیابت نوع اول از اهمیت زیادی برخوردار است.
در ارتباط با دیابت اظهارداشت: امروزه بیماری دیابت بسیار شایع است و البته با توجه به اهمیت بیماری قند خون(بالا یا پایین ) نیاز است تا بیماران مواردی که در جهت رفع این بیماری حائز اهمیت است را آموزش ببینند و درمانهای لازم را برای مهار و یا کنترل این بیماری در نظر بگیرند.
وی افزود: در صورت تشخیص به هنگام دیابت درمان آن ساده خواهد بود و البته باید به متخصص غدد و متابولیسم مراجعه شود تا شیوه های درمانی مورد نیاز برای بیمار در نظر گرفته شود، در صورتی که این بیماری تشخیص داده نشود و درمان های تخصصی برای ان انجام نپذیرد. ممکن است عوارض بی شماری را برای فرد مبتلا در بر داشته باشد.
عضو انجمن دیابت و اندوکرینولوژی ایران در مورد تغذیه در مبتلایان به دیابت نوع 1 گفت: بیماران برای درمان دیابت نیاز به مراجعه به متخصص غدد و متابولیسم خواهند داشت، معمولا افراد مبتلا به دیابت نوع اول با تغذیه خود مشکل دارند و بدون اطلاع از وضعیت کلی بدن خود مصرف غذاهای مضر را ادامه می دهند و البته برخی افراد هم بدون اطلاع از ترکیبات اصلی غذا آن را مصرف می کنند.
زمانزاده با بیان اینکه به طور کلی پیروی از یک رژیم غذایی اصولی می تواند در درمان بیماری دیابت کمک بزرگی کند، افزود:در حالت عادی لوزالمعده بر اساس میزان فعالیت بدنی فرد و غذایی که می خورد انسولین بدن را تنظیم می کند. از آنجایی که در دیابت نوع 1 این فرآیند از کار افتاده است، فرد باید خود به تنظیم آن بپردازد.
این متخصص داخلی و غدد بیان داشت: به عنوان یک قاعده کلی، تزریق انسولین و فعالیت فیزیکی قند خون را پایین و خوردن غذا آن را بالا می برد.
وی گفت:هدف اصلی بیمار در برنامه ریزی غذایی در دیابت نوع اول ایجاد تعادل میان این 3 عامل است تا از این راه بتواند قند خون خود را تا حد امکان نزدیک به مقدار طبیعی نگه دارد. مثلاً فرد می تواند قبل از انجام فعالیت ورزشی، به منظور جلوگیری از کاهش قند خون، مقداری غذای حاوی کربوهیدرات مصرف کند و یا از مقدار انسولین تزریقی خود بکاهد.
زمانزاده اضافه کرد:همچنین بیمار می تواند در مواقعی که می خواهد غذای بیشتری بخورید (مثلاً در مهمانی ها) با افزایش مقدار انسولین خود، مانع از بالا رفتن قند خونتان شود. البته به خاطر داشته باشید که تنظیم موارد فوق تنها با اندازه گیری منظم قند خون امکانپذیر است.
عضو انجمن دیابت و اندوکرینولوژی ایران با بیان اینکه مصرف وعده های غذایی در فواصل منظم و تقریباً ثابتی از شبانه روز در برنامه ریزی غذایی دیابت نوع اول از اهمیت زیادی برخوردار است، تاکید کرد:این امر یکی از مهمترین اصول تغذیه در دیابت است. در این بین، مصرف سر وقت میان وعده ها (بین صبحانه و نهار، هنگام عصر و قبل از خواب) از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا از پایین افتادن قند خون (هیپوگلیسمی) در بین وعده های اصلی غذا و مخصوصاً در طول شب که خطر هیپوگلیسمی بیشتر است، جلوگیری می کند.
وی گفت: این میان وعده ها معمولاً از غذاهای حاوی کربوهیدرات مثل نان (ترجیحاً همراه پنیر) یا انواع میوه ها تشکیل شده اند. مصرف نان همراه با پنیر، بهترین انتخاب برای میان وعده قبل از خواب است، زیرا به علت جذب کندتر در روده ها، قند خون را به مدت طولانی تری در طول شب بالا نگه می دارد.
زمانزاده در مورد ثابت بودن تقریبی ترکیب و مقدار غذا در تمام روز گفت:این امر بیشتر در مورد کسانی صادق است که مقدار انسولین ثابتی را در طول شبانه روز تزریق می کنند.
عضو انجمن دیابت و اندوکرینولوژی ایران خاطرنشان کرد: روش های جدیدی از تزریق انسولین، مانند روش تزریقات متعدد و یا پمپ انسولین به بیمار آزادی عمل بیشتری در مورد انتخاب زمان مصرف و نیز ترکیب غذای آن میدهند.
منبع:خبرگزرای فارس
نظرها