چرا باید از مصرف خودسرانه مکمل های ویتامینی پرهیز کنیم

پژوهشگران شواهدی درباره‌ی تأثیر مکمل‌های سلنیوم در پیشگیری از بیماری‌های مزمنی نظیر دیابت حتی در مناطقی مشاهده نکردند که مقادیر کمی از سلنیوم در رژیم غذایی طبیعی موجود است. افزون‌براین، شواهدی علمی بسیاری وجود دارد که از اثر‌های دیگر تغییرات در سبک زندگی برای پیرشدن سالم و پیشگیری از برخی از بیماری‌های مزمن حمایت می‌کند. این‌ها عبارت‌اند از: بهبود کیفیت کلی رژیم غذایی، افزایش فعالیت جسمی، سیگارنکشیدن، الگوی خواب سالم و کاهش استرس.

مکمل‌ها خطر دیابت را افزایش می‌دهند

مشخص شد دُزهای نسبتا زیاد مکمل سلنیوم در مناطقی که این ماده در رژیم غذایی زیاد است (مانند آمریکا)، واقعا خطر ابتلا به دیابت نوع دو را افزایش می‌دهد. این موضوع پیامدهای متعددی در ارتباط با سلامت عمومی دارد: نخست اینکه در بسیاری از کشورهای توسعه‌ یافته، استفاده از غذاهای غنی از سلنیوم و مکمل‌های تغذیه ‌ای در سال‌های اخیر به ‌طور چشمگیری افزایش پیدا کرده است. این امر به‌دلیل این تصور است که سلنیوم و دیگر مکمل‌های آنتی‌اکسیدان می‌توانند خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن را کاهش دهند.

باید مطمئن شد مکمل سلنیوم به افزایش شیوع دیابت‌ یا بیماری‌های قلبی‌عروقی منجر نمی‌شود. نکته‌ی مهم موجود این است که اکثر پژوهش‌های گذشته در این زمینه، در جمعیت‌های آمریکای‌ شمالی انجام شده‌اند که در آن، وضعیت پایه‌ای سلنیوم به‌ طورچشمگیری بیشتر از اروپا است. میزان سلنیوم در رژیم غذایی در کشورها و مناطق مختلف، عمدتا به‌علت تنوع در محتوای سلنیوم غذاهای گیاهی و علوفه‌ی دامی به‌میزان درخورتوجهی متفاوت است. سرانجام یافته‌های ناامیدکننده‌ای از چندین مطالعه‌ی بالینی پرهزینه روی مکمل‌های آنتی‌اکسیدان، نه‌ تنها هیچ مزیتی ازنظر ارتقای سلامتی نشان ندادند؛ بلکه حتی نشان‌دهنده‌ی مضراتی در زمینه‌ی مصرف این مکمل‌ها نیز بودند.