به خاطر ترک های پوستیم افسرده شدم

الان به خاطر ترک های پوستی ناراحتی ؟

مگه بدن بقیه رو دیدی؟

مطمئنی که فقط خودت ترک پوستی داره؟

بقیه پوستشون عین پوست بچه است ؟

میخوام یه چیزی در مورد ترک های پوستی بهت بگم خوب گوش کن گه طولانیه....

من به عنوان کسی که سالها با ترک های روی ران و روی بازو و سینه دست و پنجه نرم کردم می خوام بهت یه نصیحت کنم ولی دلم میخواد روی این حرفم فکر کنی.

من همیشه از وقتی یادمه رو همه جای بدنم ترک های سفیدی داشتم. اوایل وقتی نوجوون بودم خیلی برام مهم نبود این ترک های پوستی سفید و فرمز و رد های سفید که مثل جای چنگ گربه می موند چیه و از کجا اومده. اما وقتی بزرگتر شدم و به سن بیست سالگی رسیدم این ترک های پوستی شدن بلای جونم. همیشه بهشون فکر می کردم و از دیدنشون متنفر بودم. سالهای اولی که حساس شده بودم و تازه کشفشون کرده بودم اصلا دلم نمیخواست ترک هامو ببینم همیشه لباس پوشیده می پوشیدم . ولی بعد از یه مدت همیشه دلم می خواست برم تو ایینه از زوایای مختلف بهشون نگاه کنم. متاسفانه این روند غلط سالهای سال با من بود و منو شدیدا افسرده کرده بود. یادم میاد شبهایی رو به خاطرشون گریه می کردم و همه راه هایی که شنیده بودمو رفته بودم ولی هیچ درمانی نداشتن این ترک ها. چقدر من خرج درمان ترک های پوستی