نگرانی چیست؟احتمالا این جمله را بارها شنیده اید: “افراد نگران بیشتر اهل فکر کردن هستند تا احساس کردن”‌افرادی که مدام نگرانند، احساسات خودشان را منطقی نمی دانند و حتی ممکن است نسبت به احساسات خود احساس شرمندگی کنند.چون به اشتباه معتقدند که فقط آنها چنین احساسی دارند.و مدام در تلاش برای سرکوب آنها هستند.که نتیجه ای جز ناکامی و نگرانی بیشتر نصیب شان نمی شود.‌بنابراین برای کمتر شدن نگرانی ها لازم است زمانی که نگران هستید؛ روی یک برگه بنویسید: ‌‌چه اتفاقی افتاد؟الان چه افکار و احساساتی برایتان ایجاد شده است؟‌اگرچه در وهله‌ی اول چنین کاری شما را ناراحت می کند، اما بعد از مدتی نگرانی کاهش پیدا می کند.چون به این نتیجه خواهید رسید، آنچه را که نگرانش بودید آنقدر ها هم ترسناک نبوده است!پیش گویی به جای برنامه ریزی شما را نگران تر می کند.زمانیکه نگرانیم مدام منتظر وقوع حوادث خطرناک هستیم.و به طور افراطی تلاش می کنیم تا حوادث آینده را کنترل کنیم.به همین خاطر به جای اینکه برای کاهش خطرات برنامه ریزی کنیم در “تله پیش گویی” اتفاقات آینده گرفتار می شویم.دقیقا مثل زمانی که به جای تلاش برای کاهش احتمال وقوع خطرات، دوربین به دست گرفته ایم و زمان زیادی را صرف دیدن حوادثی می کنیم که از ما بسیار دور هستند. در این شرایط مدام با نگرانی از خودمان می پرسیم: “چی میشه اگه چنین اتفاقی برام بیوفته؟”اگرچه برنامه ریزی همانند پیش گویی بر آینده متمرکز است، اما یک تفاوت عمده دارد و آن هم اینکه در برنامه ریزی به جای اینکه “مشکلات را پیش بینی کنیم” دنبال این هستیم که “چگونه مشکلات را حل کنیم”.پس برنامه ریزی باعث می شود ساده ترین راه حل ها را امتحان می کنیم.برای همین برنامه ریزی برخلاف پیش گویی اضطراب ایجاد نمی کند.اما بر عکس در پیش گویی دست به کاری نمی زنیم و فقط به نتیجه اتفاقاتی که می ترسیم “شاید” در آینده برایمان اتفاق بیوفتد فکر می کنیم.نگرانی مثل بیرون رفتن با چتر قبل از بارش باران و فرار از ترس خیس شدن به محض شروع باران است.جهت مطالعه ادامه مطلب فوق به سایت tahaclinic.com مراجعه نمایید.کانال تلگرام ما @taahaaclinic